Po kilku spokojnych jazdach, najwyższa pora wrócić do treningów. Na początek kilka treningów tlenowych, wytrzymałościowych a później dopiero mocniejsze treningi. Nie miałem czasu jechać rano i dopiero po 15 byłem w stanie wyjechać z domu. Nie miałem ustalonej trasy, chciałem jeździć przynajmniej 3 i pół godziny. Po wyjechaniu z domu trasa ustaliła się sama, dawno nie byłem w niektórych miejscowościach i pojawiły się miejsca z robotami drogowymi, przy sobocie udało się przejechać bez postojów. Przed Kaczycami znowu fragment nowej nawierzchni, po takich drogach to można jeździć. Jak wjechałem do Czech to szybko wjechałem na ścieżkę rowerową i te kilka kilometrów „Za Olzą” przejechałem ścieżkami rowerowymi. Noga się rozkręciła i dosyć dobrym tempem przejechałem aż do Pruchnej. Tam spore utrudnienia, dużo pieszych i kilka razy musiałem zwalniać. W bidonach zrobiło się sucho i postój w sklepie był konieczny. Obrałem kierunek Goczałkowice i nawet przeciwny wiatr nie był aż taką dużą przeszkodą. W Pszczynie wjechałem na ścieżkę rowerową, szybko zrezygnowałem z jazdy ciągiem pieszo-rowerowym, ciągłe hamowanie i przedzieranie się przez tabuny pieszych nie sprzyjało równej jeździe. Mogłem jechać przez zaporę, ale pojechałem przez Centrum. Nie był to najlepszy pomysł i trafiłem na zamknięty przejazd kolejowy, czekałem kilka minut na przejazd, zawracać mi się nie chciało a za mną był radiowóz i nie chciałem mijać zamkniętych rogatek. Za Goczałkowicami wreszcie trochę luźniej i tak się rozluźniłem, że skręciłem o jedną drogę za wcześnie i musiałem zawrócić. Później już bez problemów mogłem jechać dalej. Na koniec jeden podjazd i kolejna niespodzianka. Krótki odcinek zupełnie nowej drogi i dużo bezpieczniejsza jazda niż wcześniej z niewidocznym skrzyżowaniem na którym trzeba było ustąpić pierwszeństwa. Pod koniec już mnie brakowało.




Pokaż trasę GPS

Trzeci wyjazd regeneracyjny. Pogoda wręcz upalna i tym razem bufet był już w połowie treningu. Żeby na niego zasłużyć pojechałem do końca drogi asfaltowej w Brennej. Nie czułem nachylenia jadąc w górę, dopiero na zjeździe jak się rozpędziłem to zobaczyłem, że końcówka podjazdu jest dosyć stroma. W centrum Brennej zasłużony postój i odpływ sił. Powrót do domu był ciężki, zwłaszcza podjazdy szły bardzo topornie. Po drodze niespodzianka, nowa nawierzchnia w Górkach Wielkich, przybywa wyremontowanych dróg. Tętno z każdą jazdą wyższe, byłem jednak mocno zmęczony treningami i taki tydzień luzu dobrze mi zrobił.




Pokaż trasę GPS

Druga jazda typowo regeneracyjna, wyjazd dwie godziny wcześniej i przy innej pogodzie. Kilka stopni cieplej i więcej słońca, dlaczego takiej pogody nie było na Pętli Beskidzkiej, byłoby na pewno ciekawiej. Trasa trochę dłuższa, tempo podobne a na koniec napój regeneracyjny i powrót do domu.



Pokaż trasę GPS

Połowa sezonu minęła, przyszła pora na odpoczynek. Zwykle o tym zapominałem i prędzej czy później przychodziło zmęczenie i ostatnie kilka tygodni sezonu były ciężkie a dyspozycja poniżej oczekiwań. W tym roku postanowiłem to zmienić, luka w kalendarzu startów i trochę mniej czasu na trening idealnie się z tym zgrały.
Pierwszy tydzień typowo regeneracyjny. Jazda na zupełnym luzie, bez patrzenia na licznik. Po drodze sporo utrudnień, chciałem sprawdzić jedną drogę która na mapie wyglądała obiecująco. Jak tylko wjechałem w nieznany teren to pojawiły się płyty i spore nachylenie, po około 100 metrach dałem sobie spokój i wróciłem na znaną drogę. 90 minut jazdy minęło szybko, po powrocie czułem się lepiej niż przed wyjazdem.



Pokaż trasę GPS

Ciężki miesiąc dobiegł końca. Sporo startów, ciężkich treningów i małe problemy zdrowotne które w jakimś stopniu wpłynęły na moją formę sportową. Pierwszy wyścig etapowy w sezonie już za mną. Dobra jazda na czas i fatalna w peletonie dały słaby wynik.

Dobry trening i nic więcej, przy problemach z moją jazdą w peletonie nie mogło być inaczej. Po krótkiej przerwie w startach i doszlifowaniu umiejętności, trafiłem ze szczytem formy na drugą połowę miesiąca. Wszystko wyszło zgodnie z planem i na weekend do Wilczyc przyjechałem w gotowości do walki o najwyższe cele. Podczas sobotniej jazdy wszystko zagrało i pomimo niezbyt dobrych odczuć podczas jazdy pojechałem bardzo dobrze i zająłem najwyższe miejsce w historii moich występów. Do najlepszego czasu sporo brakło ale dużo lepiej pojechać nie mogłem.

Wyścig ze startu wspólnego poszedł już gorzej, parę chwil słabości i jazda indywidualna na czas przez niemal połowę trasy dały solidny rezultat, chociaż mogło być lepiej.


Po dobrej czasówce w Wilczycach kolejna już nie była tak udana, trudne jak dla mnie warunki, niezbyt dobra jazda i w sumie niezły wynik. Niedosyt pozostał i chciałem pokazać się z dobrej strony na Pętli Beskidzkiej. Wieńczący pierwszą cześć sezonu weekend w Wiśle miał być pokazem moich możliwości i na kilka dni przed startem jeszcze nic się nie działo. Im bliżej weekendu, tym gorzej się czułem, pojawił się katar, problemy z żołądkiem i zamiast walczyć na długim dystansie podjąłem decyzje o zmianie na krótki, szansa na ukończenie była większa. Sam start oceniam dobrze, pierwsze kilka kilometrów było tragiczne w moim wykonaniu, nie umiałem jechać swoim rytmem, męczyłem się, tłok, szarpane tempo i w pewnym sensie pogoda spowodowały, że przegrałem już na rundzie honorowej. Tak to bywa w tym sporcie, bez dobrej pozycji startowej nie jestem w stanie nic zrobić, nie lubię tłoku i nie czuje się pewnie w peletonie.

Dalszą część wyścigu już przejechałem dużo lepiej a ostatnie 20 kilometrów na tyle dobrze, że samotnie dojechałem do mety. Na mecie czułem się lepiej niż przed startem i czekałem już na niedzielną czasówkę. Jazda na czas poszła mi dużo lepiej. Co prawda warunki nie sprzyjały, jak dla mnie było za zimno, mimo to dałem z siebie wszystko i zanotowałem super czas. Idealne zwieńczenie bardzo intensywnej części sezonu. Teraz czas na odpoczynek, podreperowanie zdrowia i trening przed drugą częścią sezonu. Planuje mniej startów a szczególną uwagę i najlepszą formę szykuję na Road Trophy. Układ tras odpowiada mi całkowicie i pozostaje tylko przygotować dobrą nogę. Oprócz Trophy zamierzam pojechać kilka czasówek o różnym profilu i około 4-5 jednodniowych wyścigów. Mam nadzieje, że wystarczy sił, w poprzednich latach różnie z tym bywało i często kończyło się przemęczeniem.
Podsumowanie liczbowe:

Najlepsze moce:

Czas w strefach ( moc ):

Czas w strefach ( tętno ):

Wszystkie jazdy:

Plan startów na drugą część sezonu:

Po sobotnim wyścigu, w niedziele czekała na zawodników czasówka na zmienionej trasie, dłuższej i ciekawszej niż Zameczek. Czułem się lepiej niż w sobotę, ale warunki do jazdy były jeszcze mniej sprzyjające niż dzień wcześniej. Podczas rozgrzewki temperatura spadła nawet do 6 stopni, było tak zimno, że nogi nie chciały kręcić. Kilka mocniejszych akcentów rozgrzało mnie i mogłem rozebrać część ubrań i ustawić się na starcie. Ruszyłem mocno, nie miałem problemów z wpięciem się i nie straciłem na tym nic. Nie zabrałem opaski tętna i bazowałem tylko na mocy. Po mocnym początku trochę popuściłem i trzymałem równe tempo przez pierwsze dwa kilometry. Po skręcie w prawo na najtrudniejszy fragment dałem z siebie dużo więcej, bardzo mocna jazda pozwoliła mi sporo zyskać i wyprzedziłem jedną osobę a drugi zawodnik był blisko z przodu. Dobry czas przeczuwałem już przy schronisku na Stecówce. Ostatni fragment czasówki to już typowo interwałowy odcinek. Wrzuciłem na dużą tarcze z przodu i jechałem już ile mogłem, miałem dwa momenty słabości ale jakoś je przezwyciężyłem i z dobrym czasem minąłem linię mety. Nie wiedziałem jak pojadą rywale i czekałem z niecierpliwością na dojazd wszystkich do mety. Nie wszyscy wystartowali i mój czas dał wysokie 6 miejsce OPEN i 3 w mojej kategorii wiekowej, nie tak dużo brakło by być wyżej, ale tego dnia nie byłem w stanie dać z siebie więcej i jestem bardzo zadowolony. Wreszcie przełamałem passę czasówek z miejscami 4-6, na kilkanaście czasówek jakie pojechałem w ostatnich latach, 2 razy udało się wygrać a pozostałe to najczęściej były miejsca 4-6 stąd to 3 miejsce cieszy jeszcze bardziej. Biorąc pod uwagę małe problemy zdrowotne to taki wynik przed startem brałbym w ciemno. Był to kolejny bardzo dobry weekend startowy wieńczący pierwszą, bardzo intensywną część sezonu. Początek sezonu był pechowy ale gdy pech odpuścił to poniżej pewnego poziomu nie zszedłem i wiem co muszę poprawić przed dalszą częścią sezonu. Planuje przerwę w startach ale być może treningowo gdzieś wystartuje, najbliższe ważniejsze starty to Przełomy Wisłoka i czasówka w Rymanowie.



Pokaż trasę GPS