Odwołanie Klasyka Annogórskiego pokrzyżowało mi plany startowe. Alternatywnie wystartowałem w wyścigu o Puchar miasta Orłowa z cyklu Spac w Czechach. Udało mi się przejechać 8 rund po czym postanowiłem zejść z trasy. Już na 2 rundzie odpadłem od głównej grupy, nie na płaskim, nie na zjeździe tylko na podjeździe, przy 7 W/ kg złapała mnie zadyszka i zostałem z tyłu. Trzy kolejne rundy jechałem sam i złapała mnie grupa startująca 5 minut po nas, ponad rundę przejechałem w grupce i znowu na podjeździe odpadłem. Chwilę później dostałem dubla i kolejną rundę znowu byłem w stanie się utrzymać. Tempo jak dla mnie było zabójcze, cały czas zaciągi po 400 – 500 Wat. Po 8 gdy jechałem już sam zrezygnowałem z dalszej jazdy. Był to mój pierwszy tak płaski wyścig od 2018 roku. Nigdy dobrze sobie w takim terenie nie radziłem więc fakt, że byłem w stanie trzy razy po niemal 20 minut utrzymać się w grupie jest w moim przypadku zjawiskiem pozytywnym. Gdybym miał walczyć na tym wyścigu o wynik, to nie przyjechałbym na start, brakuje mi tempa wyścigowego więc każdy start na trasie w ograniczonym lub zamkniętym ruchu jest potrzebny aby znowu złapać rytm pozwalający w górach walczyć o lepsze pozycje na mecie. Ostatecznie sklasyfikowano mnie na 38 pozycji open i 11 w kategorii B, tuż za zawodnikami którzy przejechali po 10 lub 9 rund.

https://www.strava.com/activities/14417916170

https://www.strava.com/activities/14417916170

https://www.strava.com/activities/14386041815
https://www.strava.com/activities/14387356606
https://www.strava.com/activities/14397212727
https://www.strava.com/activities/14407387552

https://www.strava.com/activities/14377794511

https://www.strava.com/activities/14362481764

https://www.strava.com/activities/14352751356

https://www.strava.com/activities/14344576433

Kwiecień okazał się dla mnie bardzo wymagającym okresem czasu. Skupiałem się na pracy i brakowało czasu na różne sprawy co owocowało przede wszystkim małą ilością snu i brakiem odpowiedniej regeneracji.

Mimo próby zrzucenia choćby odrobiny wagi nie udało się tego zrobić. Wartości parametrów jednak były dosyć stabilne co w zupełności można uznać za dobry znak.
Wiele razy miałem problemy ze snem, nie zawsze miałem na to wpływ i nie ma raczej możliwości, że nie miało to wpływu na moje samopoczucie i zdrowie.
Treningowo był to niezły miesiąc. Trenowałem regularnie, w poszczególnych tygodniach dokładałem TSS i podczas treningów skupiłem się zarówno na bazie tlenowej, wysiłkach około progowych jak i nielubianych przeze mnie powtórzeń na VO2Max. Trening był odpowiednio zbilansowany i w tym aspekcie zrobiłem progres.
W kwietniu udało mi się dwukrotnie wystartować w zawodach, na początek Uphill Równica gdzie pokazałem się z bardzo dobrej strony i nawiązałem do najlepszych startów z poprzednich lat. Później wystartowałem w Rajdzie dla Frajdy w Zawierciu gdzie sprawdziłem się na pagórkowatej trasie i po raz kolejny zaskoczyłem sam siebie, przez ponad 3 godziny trzymałem równą i wysoką moc a nawet byłem w stanie dołożyć do pieca w końcówce. Wszelkie długie wysiłki startowe w poprzednich latach kończyły się w 90 % przypadków bombą głodową i człapaniem do mety. Wynik spadł na dalszy plan gdyż nie walczyłem o jak najlepsze miejsce decydując się na start w 2 grupie startowej z której ostatecznie miałem najlepszy czas ale nie miało to znaczenia. Najważniejsze, że z tych startów czerpałem frajdę, cyferki traktowałem z przymrużeniem oka i uważam, że w mojej sytuacji jest to jedyny słuszny wybór, może gdybym miał więcej czasu i nic bardziej ciekawego do roboty to traktowałbym to poważnie i był skupiony tylko na cyferkach i zwracał uwagę na wyniki, zapominając o tym co tak naprawdę w tym sporcie jest ważne – frajdzie.
W maju zamierzam dalej pracować nad formą startową i kilka razy sprawdzić nogę na zawodach. Nie planuję konkretnych startów i jedyny niemal pewniak na ten miesiąc to Żar Challenge zaplanowany na 31 maja, start dla mnie ważny bo na podjeździe pod Żar mam zamiar sprawdzi ile wynosi obecnie moje FTP.