Rano obudziłem się z myślą, że za oknem jest sucho i wczorajsze prognozy mówiące o braku deszczu do 10 się sprawdzą. Niestety było mokro i padało co spowodowało, że poszedłem spać dalej i obudziłem się godzinę później. Wciąż miałem nadzieję na poprawę aury i okno pogodowe. Nie doczekałem się i po 15 wyjąłem schowany już trenażer i przygotowałem wszystko. Posiałem gdzieś czujnik prędkości i musiałem sobie poradzić bez niego. Zmotywowałem się do treningu dopiero po 17. Po sobotnim wysiłku dobrze się zregenerowałem i byłem prawie tak samo „świeży” jak wczoraj. Waga nieco się zmieniła i znając jej dokładną wartość mogłem stwierdzić jakich wartości mocy się spodziewać. Ruszyłem dosyć spokojnie i po kilku minutach musiałem uchylić drzwi garażu bo brakowało świeżego powietrza. Na spokojną rozgrzewkę to wystarczyło. Podczas krótkich zrywów nie miałem problemów i dlatego nie zrobiłem nic z tym faktem. Przed samym testem skalibrowałem jeszcze raz miernik bo pobierał wartości tylko z jednej nogi i mnożył je razy dwa, taki wynik był przekłamany bo nie da się cały czas generować takiej samej mocy w obu nogach naraz. Udało się wyeliminować ten problem i w 100 % gotowy rozpocząłem 20 minutowy wysiłek. Zacząłem dosyć mocno i po chwili zluzowałem. Już po około 2 minutach podkręciłem tempo, miałem mały problem z doborem przełożenia i dopiero gdy dobrałem bieg pozwalający utrzymywać kadencję w zakresie 80-90 złapałem dobry rytm. Z czasem zaczynało mnie przytykać, brakowało tlenu w pomieszczeniu i był to spory problem. Z czasem zaczynała się odzywać głowa, po ponad miesiącu przerwy od trenażera ciężko jest kręcić w miejscu z tak dużym obciążeniem i wysiłkiem. Ostatnie minuty dłużyły się już niesamowicie, mimo to byłem w stanie wykrzesać resztki sił w końcówce i gdy zobaczyłem tętno ponad 190 to wiedziałem, że to już jest mój maks. Minimalnie brakło mnie w końcówce ale byłem tak zajechany, że musiałem się zatrzymać i wypić naraz ponad pół litra wody aby dojść do siebie. Nie dostarczyłem odpowiedniej ilości tlenu przez co strasznie zakwasiłem organizm i nawet jazda na zupełnym luzie z mocą poniżej 100 Watów była dla mnie męcząca. Tętno schodziło powoli i po 20 minutach luźnej jazdy nie było wstanie spaść do pierwszej strefy. Dałem z siebie absolutnie wszystko co miałem w nogach. Ze względu na małą ilość treningu i dużo odpoczynku w ostatnich dniach uważam, że jest to wynik miarodajny i adekwatny do obecnych moich możliwości. W warunkach zewnętrznych byłoby łatwiej i jestem pewny, że wygenerowana w czasie 20 minut moc znormalizowana byłaby bardzo zbliżona. Jestem zadowolony z testu. Teraz czeka mnie sporo pracy w wyższych strefach mocy i na podjazdach aby miało to przełożenie na rezultaty w wyścigach na których już niedługo będę się pojawiał.