Dzień pod znakiem silnego wiatru. Po ostatnim marszobiegu miałem drobny problem ze stopami, źle dobrałem skarpetki do butów i to spowodowało niewielkie przeciążenie stawów skokowych, oba już miałem kontuzjowane i bałem się, że nabawię się kolejnego urazu. Zaplanowałem dzisiaj trudniejszą trasę i po raz pierwszy postanowiłem zabrać plecak aby nie męczyć się z wyciąganiem butelki wody z kieszonki. Trochę długo zbierałem się do wyjścia i o 9:30 byłem gotowy. Wydłużyłem znowu czas biegu ale i marszu wiec wciąż więcej chodzę niż biegam. Szybka rozgrzewka i w trasę. Początek już standardowy, głównie terenem w stronę rzeki i wzdłuż koryta na południe. Czułem, że w nogach nie ma tyle energii jak ostatnim razem wiec musiałem oszczędzać siły. W lesie wiatr nie był tak odczuwalny i w miarę równym tempem byłem w stanie podążać do przodu. Jedynym utrudnieniem była masa pieszych z którymi czasami ciężko było się minąć. Właściwa zabawa zaczęła się po 5 kilometrach gdy zaczął się podbieg w kierunku szlaku na Szyndzielnie. Bałem się, że po wczorajszych opadach będzie mokro i ślisko ale nie było tak źle. Szybko znalazłem się na szlaku ale wpadłem na kolejny niezbyt trafny pomysł z odbiciem w lewo. Początek był przyjemny aż w końcu przede mną pojawiła się ściana. Nie chciało mi się wracać wiec nie miałem wyjścia i ruszyłem w górę. Tutaj już momentami nogi podjeżdżały. Tętno szybko doszło do 170 i nie chciało spaść. Gdy przyszła pora biegu to niewiele szybciej przemieszczałem się z maksymalnym już tętnem. Byłem pewny, że za chwile wrócę na szlak i tak się stało. Droga w górę nie była przyjemna, nie byłem w stanie uspokoić tętna a moje tempo było bardzo umiarkowane. Z ulgą skręciłem w lewo na szlak prowadzący na Dębowiec. O dziwo nie miałem żadnych problemów z biegiem w dół i moje tempo zarówno podczas marszu jak i biegu było w miarę równe. Momentami wiatr wiejący w plecy był tak silny, że musiałem mocno się pilnować aby nie wyłożyć się na ścieżce. Pod koniec biegło mi się nieco lepiej ale nogi dostały nieźle w kość i w domu musiałem więcej czasu poświęcić na regeneracje.

Pogoda nie zachęciła mnie do powrotu na rower wiec zostałem w domu i o ulubionej w ostatnim czasie porze dnia zrobiłem kolejny trening ogólnorozwojowy. Tym razem było to połączenie orbitreka i ćwiczeń bez sprzętu. Po kilkunastu minutach czułem już zmęczenie i im bliżej końca treningu tym było ciężej. Nie zwiększyłem intensywności ćwiczeń i być może to pomogło na przetrwanie całego treningu i w miarę udaną regeneracje.

Drugi w tym tygodniu trening siłowy, tym razem zaangażowałem inne partie mięśni. Na pierwszy ogień poszedł brzuch i trzy serie różnych ćwiczeń. Po odpoczynku wziąłem się za barki a na koniec bardzo słaby w moim przypadku triceps. Skupiłem się głównie na dobraniu optymalnego obciążenia a mniej na poprawności wykonywania ćwiczeń. Po treningu tradycyjne zabiegi regeneracyjne.