Krótki wieczorny wyjazd. Po raz kolejny nie miałem chęci i trasa jaką wybrałem była łatwa, bez dłuższego podjazdu. Wiatr nie był już tak odczuwalny jak dzień wcześniej ale było chłodniej. Noga też jakby słabsza niż dzień wcześniej i nawet zupełnie luźna jazda w 1 strefie była odczuwalna. Na podjazdach jechałem trochę mocniej i wtedy tętno skakało. Podczas jazdy nie skupiałem się na niczym więc żadnych korzyści z niej nie ma.

Pokaż trasę GPS

Kolejny krótki wyjazd. Wybrałem się tradycyjnie na Przegibek z myślą o zrobieniu kroku naprzód w nauce techniki zjazdu. Już w Bielsku przećwiczyłem kilka innych rzeczy które w przyszłości mogą się przydać a nie zwracałem na nie zupełnie uwagi. Pierwszą rzeczą było wchodzenie w zakręty na dużej prędkości, omijanie przeszkód bez większego hamowania czy picie z bidonu w bardzo niebezpiecznym momencie. Wszystko wyglądało nieźle, nie zwracałem za bardzo uwagi na tempo jakim jechałem. Na podjeździe jechałem odrobine za mocno ale nie na tyle aby zmęczyć nogi. Najważniejszą sprawą był jednak zjazd w pozycji aerodynamicznej. Po wielu godzinach obserwacji zjazdów najlepszych kolarzy świata podczas wyścigów World Tour i dokładnym zapamiętaniu najbardziej optymalnej pozycji aerodynamicznej na zjeździe postanowiłem w końcu zabrać się za ten element, na wielu mniej technicznych zjazdach może mi się to bardzo przydać. Gdy zacząłem zjazd to pierwszą jego część wykorzystałem na przybranie pozycji, nie wiem jak wyglądała ona z zewnątrz ale jeszcze nigdy nie zjeżdżałem ze środkiem ciężkości położonym tuż nad górną rurą ramy. Pedałowanie nie było łatwe i starałem się go unikać, jechałem na pewno szybciej niż przy wyższej pozycji na siodle. Przed pierwszymi zakrętami trochę się bałem i niepotrzebnie dohamowałem, dalej czułem się już pewniej ale po kilku minutach w tej pozycji zaczęły mnie boleć biodra i plecy i z trudem dotrwałem do końca zjazdu. Było to ciekawe doświadczenie ale czeka mnie wiele miesięcy pracy aby technikę zjazdu doprowadzić do perfekcji a wtedy nie powinienem tracić wiele do najlepszych w tym elemencie. Do końca jazdy czułem dyskomfort związany z plecami ale później przeszło.
Niby zwykła przejażdżka w 1, 2 strefie a spróbowałem wielu ciekawych rzeczy na które na zwykłym treningu nie mam czasu. Policzyłem, że po raz 49 w tym roku wjechałem na Przegibek. Jest to mój absolutny rekord a rok jeszcze się nie skończył.


Informacje o podjeździe:

Pokaż trasę GPS

Wyjazd na metę TDP w cywilnych ciuchach i na gorszym sprzęcie. Spotkałem wielu znajomych i zobaczyłem ciekawą rywalizacje. Miałem dosyć dobre miejsce i widziałem wszystko co trzeba. Pojawiło się sporo ludzi z których spora część to niedzielni kibici, widać to było szczególnie po liczbie gadżetów jakie zabierali. Niektórzy mieli całe torby gadżetów a ściganie i rywalizacja na trasie ich zupełnie nie interesowała. Po przejechaniu wyścigu dosyć szybko się ewakuowałem współczując tym którzy mieli sprzątać bajzel pozostawiony przez kibiców. Na ziemie leżało pełno dziurawych balonów i ulotek a także innych śmieci. Organizacja wyścigu stała na wysokim poziomie ale kibice na pewno nie byli wzorem do naśladowania.

Na początek tygodnia tradycyjny rozjazd i Przegibek. Po tygodniu w Zakopanem bębenek w tylnym kole treningowym zaczął domagać się serwisu i zdecydowałem się na zmianę kół na lepsze. Wyjechałem o innej niż zwykle porze i to był duży błąd, ruch na drogach strasznie duży, pieszych na przejściach sporo, ścieżki rowerowe też przyblokowane. Trochę żałowałem, że nie pojechałem wieczorem bo wtedy zazwyczaj jest spokojniej. Przez miasto musiałem jechać bardzo uważnie, lawirowałem miedzy pieszymi, zaparkowanymi na ścieżkach rowerowych samochodami, wolniej jadącymi rowerzystami a także rolkarzami korzystającymi ze ścieżek ze względu na równiejszą nawierzchnie nić chodnik. Na Przegibek jechało się całkiem nieźle mimo dosyć trudnych warunków atmosferycznych w postaci ciepłego powietrza które spowodowało, że piłem więcej niż zwykle. Po wjechaniu na szczyt od razu zawróciłem i zacząłem zjazd który znam już na pamięć. Zjechałem nieźle technicznie, bez zbędnego hamowania, tylko wolno, bez żadnego dokręcania na prostych odcinkach. Przejazd przez miasto w kierunku domu również trochę kłopotliwy a na koniec brakło mi picia w bidonie.

Informacje o podjeździe:

Pokaż trasę GPS

Po dniu wolnym od jazdy spowodowanym lekkim załamaniem pogody wyjechałem na pierwszy od prawie 3 tygodni mocniejszy trening. Zaplanowałem dwie lub trzy serie 1 minutowych akcentów w 6 strefie mocy. Trening oczywiście chciałem zrealizować na podjeździe pod Przegibek. Po bardzo dobrej rozgrzewce przystąpiłem do działania. Pierwsza seria poszła jako tako, największy problem stanowili drogowcy pracujący nad naprawą nawierzchni. Po spokojnym zjeździe do Międzybrodzia zacząłem drugą część treningu. Nie szło najlepiej ale udało się zrobić 5 powtórzeń na założonej mocy. Nie zdecydowałem się na trzecią serię i będąc nieco ujechany ciężko się jechało aż do końca treningu.


Pokaż trasę GPS

Powtórka z poprzedniego dnia. Zmieniłem kilka rzeczy, założyłem koła treningowe, wyjechałem wcześniej w innych warunkach atmosferycznych. Przejazd przez miasto nie obył się bez problemów ale gdy wjechałem na ścieżki rowerowe to było dużo spokojniej niż dzień wcześniej. Noga tego dnia nie była najlepsza i na podjeździe nie byłem w stanie generować podobnej mocy jak wcześniejszego dnia. Na zjeździe znowu skupiłem się na technice wchodzenia i wychodzenia z zakrętów. Udało się prawie bez hamowania a technicznie zjazd wyglądał bardzo dobrze chociaż do ideału jeszcze brakuje. W drodze powrotnej pojawiło się więcej utrudnień ale bezpiecznie je przetrwałem. Na koniec jechało się odrobine lepiej niż przez większą część trasy.