Wczoraj nie zdecydowałem się na trening rowerowy i wykonałem tylko kilka ćwiczeń stabilizacyjnych i poświeciłem więcej czasu na rolowanie mięśni. Od piątku dni najdłuższa przerwa w opadach trwała kilka minut, nic nie przekonało mnie do wyjścia z domu i po raz kolejny siadłem na trenażer. Podobnie jak ostatnio postawiłem go pod zadaszeniem na świeżym powietrzu i było idealnie. Sesje poniżej 100 TSS nie są dla mnie treningiem, trzymając się 2 strefy musiałbym wysiedzieć minimum 2,5 godziny co obecnie jest zbyt dużym obciążeniem dla głowy i musiałem zmodyfikować założenia tak aby w czasie 2 godzin wskoczyło 100 TSS. Długie powtórzenia też nie są idealnym rozwiązaniem ponieważ organizm oddałby dużo potu czego chciałem uniknąć. Rozwiązanie przyszło szybciej niż myślałem, wybrałem jeden gotowy trening z dostępnej bazy wielu platform treningowych. Przy budowie formy taki rozkład obciążeń nie ma większego sensu, w przypadku utrzymania już jest bardziej przydatny. Już wcześniej przygotowałem miejsce treningu, dwa miesiące temu trenowałem tak dzień w dzień wiec problemu z tym nie było. Przygotowałem 4 bidony po 500 ml i 150 gram węglowodanów, do tego ręcznik i bluza na rozgrzewkę i schłodzenie organizmu po wysiłku. Bałem się, że padający deszcz w połączeniu z wiatrem będzie mnie dodatkowo chłodził ale nie było tak źle. Sam trening szybko przeleciał, w aplikacji treningowej miałem wgrany trening i ustawioną funkcje automatycznych okrążeń. Nie było to najlepsze rozwiązanie o czym przekonałem się podczas treningu. Kilka razy zmieniałem obciążenie zbyt późno. Największy problem miałem wówczas gdy podczas powtórzenia zdecydowałem się trzymać kadencje 55-60. Nie znoszę siłowej jazdy i to samo mówiły moje kolana, dużo lepiej czułem się kręcąc z kadencją ponad 100. Zrezygnowałem z pomiaru tętna podczas treningu, miałem zbyt dużo parametrów do pilnowania i tętno było tutaj zbyteczne. Byłem trochę zaskoczony, że bez większych problemów dotrwałem do końca treningu. Nie był to tak solidny trening jaki powinienem sobie dzisiaj zaaplikować ale lepsze to niż nic. Ten rok jest pierwszym w którym nie było jak na razie miesiąca kiedy nie korzystałem z trenażera. Pogoda w tym roku jest wyjątkowo kapryśna, niewiele wskazuje na to, że może się to zmienić w najbliższym czasie.


Pokaż trasę GPS

Myślałem, że na początku tygodnia była zła pogoda ale to co dzieje się obecnie to jest kpina. Liczyłem że w czerwcu będzie już ciepło i pogodnie ale znów się przeliczyłem. Dzisiaj wracając z pracy co prawda nie padało ale i tak wróciłem mokry od pasa w dół, wcześniej przeszła taka ulewa, że drogi zamieniły się w rzeki i nawet błotniki nie pomogły. W minimalnym stopniu humor poprawił mi kierowca który próbował zajechać mi drogę i ściągło go przez rozmoknięte pobocze do głębokiego rowu i na 90 % uszkodził zawieszenie. Od ostatniego treningu minęły już 2 dni i na taką przerwę nie chciałem sobie pozwolić i zmusiłem się do wyciągnięcia trenażera. Nie miałem motywacji do mocnej jazdy i głowa pozwoliła na 90 minut jazdy w strefach 1-2. Noga podawała całkiem fajnie ale co z tego jak przez cały czas patrzyłem jak deszcz pada, momentami przestawało ale drobne krople ciągle z nieba leciały. Ciężko szukać pozytywów wiedząc, że w czasie kiedy będzie miał czas na więcej jazdy to pogoda będzie raczej barowa. W weekend miałem w planie zaliczyć kilka nowych podjazdów w Beskidzie Żywieckim i Makowskim m.in. Makowską Górę. W tym roku albo skracałem trasy albo zupełnie rezygnowałem z jazdy w górach. Może druga połowa roku będzie lepsza i uda się zaliczyć kilka ciekawych tras i nowe podjazdy. Wciąż mam nadzieje na chociaż jedną jazdę w weekend, jak się nie uda to spróbuje znów wsiąść na trenażer.

Pokaż trasę GPS

Wczoraj nie miałem czasu na rower, pogoda była w kratkę, raz deszcz, raz słońce i wyjeżdżając na pewno bym zmoknął i wybrudził świeżo wyczyszczony rower. Kolejny dzień zaczął się nieciekawie, od ulewy, końca dnia padało, czasami było oberwanie chmury a ledwie kilka razy przestało padać najwyżej na kilkanaście minut. Nie widziałem innej opcji niż odkurzenie trenażera. Chwile mi zajęło przygotowanie sprzętu i ustawienie miernika mocy i dopiero po 17 byłem gotowy do treningu. Nie czułem się najlepiej, odzwyczaiłem się od treningów w pomieszczeniu, zwłaszcza, że nigdy nie używam wiatraka który dzisiaj był niezbędny, płuca też ostatnio nie działają najlepiej. Mimo tylu przeszkód przystąpiłem do treningu i walczyłem do końca z przeciwnościami. Na rozgrzewce czułem się jeszcze komfortowo. Za krótko się rozgrzewałem i przez to szybko tętno skoczyło do góry po zwiększeniu obciążenia. Pierwsze 12 minut na progu jeszcze nie wyglądało źle ale tlenu brakowało, nie byłem w stanie dostarczyć odpowiedniej ilości do mięśni, zacząłem się zakwaszać mimo jazdy na progu. Przed odpoczynkiem zeskoczyłem z roweru i uchyliłem drzwi garażu, to był błąd bo nie mogłem wskoczyć na obroty, nogi nie chciały współpracować. Czas odpoczynku był zbyt krótki i w ogóle się nie zregenerowałem, potwierdziły to kosmiczne wartości tętna. Drugie powtórzenie na progu wchodziło już z większym trudem, wciąż brakowało tlenu a poziom kwasu mlekowego w mięśniach rósł. Znowu zaraz po zejściu z obciążenia zwiększyłem dostęp świeżego powietrza otwierając drzwi do połowy. Podczas trzeciej tempówki już stawałem na rzęsach i z największym trudem przetrwałem 12 minut. Ostatecznie otworzyłem drzwi garażu całkowicie, w tym momencie znowu było oberwanie chmury. Zgodnie z rozpiską miałem rozpocząć 4 powtórzenie. Tak też zrobiłem ale po 4 minutach odcięło mnie i musiałem odpuścić, później zrobiłem jeszcze trzy powtórzenia, każde krótsze o minutę. Tak się ujechałem, że miałem problem z utrzymaniem się na rowerze, o trzymaniu równej kadencji i mocy nie było mowy. Zmusiłem się do kilku minut jazdy w 1 strefie. Nie pamiętam treningu który by mnie tak sponiewierał, był bardzo intensywny i mocniejszy niż wiele wyścigów jakie przejechałem wiec do końca zaskoczony nie jestem tym, że pękłem. Podczas kolejnych ewentualnych sesji n trenażerze postaram się nie popełnić tych samych błędów i nie robić już takich intensywności zwłaszcza popołudniami gdy jestem zmęczony po pracy.
Pokaż trasę GPS

Warunki atmosferyczne dzisiaj nie zachęcały do wyjścia z domu. Wieczorem się niby wypogodziło, ale było zimno, mokro i wietrznie, w takich warunkach nie jestem w stanie zrobić efektywnego treningu wiec zdecydowałem się skorzystać z trenażera. Wystarczyło tylko przełożyć miernik mocy do drugiego roweru który od miesiąca stoi wpięty w trenażer. Nie udało się za pierwszym razem zamontować dobrze pomiaru, kalibracja niby wychodziła ale siła z jaką były przykręcone pedały nie była taka sama. Ostatecznie z lewej strony dałem podkładkę i udało się dobrze dokręcić. Cały manewr zajął mi 10 minut czyli więcej niż zwykle ale nie miało to żadnego znaczenia. Przed treningiem nic nie jadłem a na czas treningu przygotowałem w sumie 120 gram węglowodanów, przyjęcie całej dawki dałoby 80 g/h co jest jak dla mnie rekordowym wynikiem. Miałem pewne obawy przed treningiem ale wszystkie szybko się rozwiały. Odzwyczaiłem się już od jazdy w zamkniętym pomieszczeniu, z reguły nie korzystam w takich sytuacjach z wiatraka a ten trening miał być konkretny i spodziewałem się dużej ilości potu. Na rozgrzewce noga kręciła już dobrze i nawet mocne przepalenia nie były potrzebne ale nie zrezygnowałem z nich. Dwie serie tradycyjnych schodków poszły jak z płatka. W dalszej części miałem robić kolejne schodki, zaczynając od FTP, przez 5 strefę do 6 strefy. Jak na pierwszy raz zastosowałem dwie długości odcinków, pierwsze dwa były 2 minutowe a 3 trwał minutę. O dziwo nie miałem żadnych problemów z doborem przełożenia i od razu ruszyłem z odpowiednią mocą. Szło całkiem nieźle, płynnie przeskoczyłem o 30 Wat w górę a następnie zwiększyłem kadencję by jechać w 6 strefie. Spodziewałem się 20 Wat mniej ale bez problemu utrzymałem około 400 Wat. Uzyskane wyniki w pierwszej serii uznałem za miarodajne i trzymałem się nich w kolejnych. Regularnie po każdej serii przyjmowałem dokładnie 13 gram węglowodanów. Moc towarzyszyła mi do końca, dopiero kończąc ostatni mocny akcent w 6 strefie czułem, że nogi są już zmęczone. Rozkręciłem je dobrze na kadencji i po niecałych 90 minutach zszedłem z roweru. Mocny trening został w nogach, ponad 100 gram węglowodanów pomogło utrzymać założoną moc do końca. Ostatnio zaniedbałem trochę temat żywienia ale wracam już na właściwe tory i od razu mocy w nogach jest więcej. Jutro znowu trochę luzu a później trzy dni kończące kolejny cykl treningowy.
Pokaż trasę GPS

Po testach należał się odpoczynek a konkretnie luźny trening. Wybrałem kolejną nieznaną trasę w aplikacji i jazda. Mimo dobrej pogody zdecydowałem się na pozostanie w garażu ale otwarte drzwi miały zapewnić dostęp świeżego powietrza wiec warunki były prawie takie jak a zewnątrz.
Początek jazdy był ciężki, z każdą minutą kręciło się jednak coraz lepiej i po 20 minutach noga zaczęła podawać jak powinna. Nie miałem konkretnego planu na jazdę i postanowiłem poćwiczyć zmienną kadencje. Po 25 minutach jazdy na dosyć twardym obrocie i w 2 strefie mocy przypadało 5 minut na wysokiej kadencji i 1 strefie mocy. Udało się zrobić trzy takie serie. Na koniec skróciłem trochę jazdę bo miałem taką potrzebę. Dobra jazda przed jutrzejszym sprawdzianem na tle innych osób. Nigdy nie ścigałem się wirtualnie i 90 minut w tempie wyścigowym powinno być w sam raz jak na pierwszy raz. Przepalenie nogi dobrze mi zrobi zwłaszcza, że dzisiaj miałem być po pierwszym wyścigu o górskim profilu trasy, lepszej nogi bym na niego nie przygotował a dyspozycja rośnie z każdym tygodniem i w jakiś sposób trzeba się sprawdzić a bezproblemowo jeździć będzie można dopiero od poniedziałku i wtedy wdrażam plan B na sezon bo nawet jak będą wyścigi to przy takim zapotrzebowaniu na starty jakie będzie nie będę miał tam czego szukać.

Pokaż trasę GPS

Drugi, ważniejszy test zaliczony. Po wczorajszym wyciągnąłem wnioski i dużo bardziej przyłożyłem się do regeneracji. Czułem się lepiej ale tętno wciąż było podwyższone ale nie przejąłem się tym faktem bo od tętna niewiele zależy, liczy się głowa i nogi a te były dzisiaj w dobrej formie. Rozgrzewka przebiegała spokojnie, do momentu w którym zorientowałem się, że butelka wody została w miejscu do którego nie byłem w stanie sięgnąć podczas jazdy i musiałem zejść na moment. W momencie rozpoczęcia testu nie byłem chyba odpowiednio rozgrzany, dosyć długo szukałem optymalnego przełożenia, ruszyłem z niezłego poziomu który mimo wszystko udawało się utrzymywać. W momencie w którym zwykle zaczynało się dłużyć i każda minuta dłużyła się strasznie złapałem wreszcie rytm i ostatnie 8 minut testu wyglądało już bardzo dobrze. Głowa była spokojna, nie musiałem odliczać czasu do końca a noga podawała, bałem się zwiększać tempo aby nie zaburzyć równowagi i trzymałem cały czas moc w okolicy 340 Wat. W ostatniej minucie przyśpieszałem i udało się nawet fajnie zafiniszować. Test wyglądał znów książkowo, nie zacząłem zbyt mocno, cały czas byłem w stanie utrzymywać narzucone tempo, mogłem dołożyć w końcówce ale bałem się, że mnie odetnie i nie dojadę testu do końca. Tą różnice udało się wyrównać dobrym sprintem i wzrastającą mocą w czasie ostatniej minuty. Na ten moment nie stać mnie na więcej ale wciąż mam rezerwy które przy odpowiednim treningu powinno udać się wydobyć. Jest lepiej niż wiosną 2018 i 2019 roku i o to mi chodziło. Lepsze wyniki na testach miałem tylko w czerwcu, do najlepszych pewnie brakuje ale najlepszym wyznacznikiem jest poziom jaki prezentowałem w zeszłym roku gdy radziłem sobie najlepiej a generowana moc to potwierdzała. Po teście nie musiałem przerywać jazdy ale zminimalizowałem moc i ponad 15 minut luźno kręciłem obserwując spadek tętna. Podczas testu tętno skoczyło do 187, takiej wartości nie widziałem już dawno. Strefy tętna też się zmieniły ale według nich już dawno nie trenuje i jest to raczej dodatek do treningu niż coś kluczowego. Po dwóch dniach testów pora na trochę luzu a w niedzielę chciałbym się sprawdzić w wirtualnym wyścigu, jeszcze nie wiem czy będzie to pagórkowata trasa czy jeden podjazd. Pokaż trasę GPS

Człowiek czeka na testy, odpoczywa, przygotowuje się do nich technicznie a później coś idzie nie tak i dyspozycja dnia jest najgorsza od wielu dni a nawet tygodni. Tak właśnie było dzisiaj, od rana nie czułem się najlepiej ale mimo to zdecydowałem się na test który nie był niczym innym jak jedną wielką męczarnią. Siadając na trenażer moje tętno było wyższe niż zwykle o 30 uderzeń co mi się dawno nie zdarzyło. Mogłem już nie zaczynać nawet treningu i poczekać na lepszy dzień ale tak dawno się nie testowałem, że dłużej zwlekać już nie chciałem. Pomyślałem, raz się żyje i ruszyłem. Rozgrzewka dłużyła się strasznie, przy pierwszym przelaniu nogi już czułem pieczenie mięśni. Drugie i trzecie wyglądały podobnie, rozgrzewka mnie zmęczyła a właściwy test dopiero był przede mną. Czas próby zbliżał się nieubłaganie. Dla własnego bezpieczeństwa dobrałem dosyć twardy bieg aby kadencja nie była zbyt wysoka i tętno nie wyskoczyło poza dopuszczalne normy. Jechałem cały czas równo mocno, czas powoli biegł. Po 4 minutach stopniowo zwiększałem tempo i na końcu dałem z siebie już maksa, próba wyszła książkowo ale dokładnego wyniku nie znałem, lub nie chciałem znać. Nogi były tak ujechane, że jechałem na bardzo niskiej mocy przez kilka minut i nie byłem w stanie się zregenerować przed kolejną próbą. Puls dalej był szalenie wysoki a moc niższa już być nie mogła bo musiałabym zmniejszyć docisk rolki do opony. Zmotywowany przystąpiłem do próby 1 minutowej. Nigdy tego nie lubiłem a moje wyniki były przeciętne lub słabe. Ruszyłem dosyć mocno i miałem tylko utrzymać to tempo. Przez 40 sekund się udawało a później czułem wyraźny dyskomfort i musiałem zwiększyć kadencje. Zluzowanie obciążenia i zwiększenie kadencji oznaczało spadek mocy, udało się utrzymać równy poziom przez ostatnie 10 sekund. Wynik wyszedł w sumie niezły. Na tym etapie mogłem skończyć test ale nie dałoby mi spokoju gdybym chociaż nie spróbował sprawdzić się w sprincie. Pierwsza próba poprzedzona złym doborem przełożenia skończyła się nagłym odcięciem mocy w nogach spowodowanej bardzo wysoką kadencją której nie byłem w stanie utrzymać i po 10 sekundach spasowałem. Po krótkiej przerwie podszedłem do sprintu drugi raz. Dobrałem lepsze przełożenie, osiągnąłem po kilku sekundach moc którą byłbym w stanie utrzymać przez 15 sekund bo rytm mi pasował ale zapomniałem o luźnym bloku który się wypiął i po sprincie. Kolejne próby nie miały sensu i ograniczyłem się do prawie 20 minutowej jazdy na minimalnej mocy i kadencji około 95. Mimo fatalnego samopoczucia wyniki dwóch udanych prób wyszły bardzo dobre, zbliżone do życiowych. Jutro ważniejsza próba czyli test 20 minutowy. Może dyspozycja będzie lepsza a jazda nie będzie męczarnią. Jedyny plus tej sytuacji jest taki, że potrafiłem zagiąć się na maksa i wyznaczone moce są adekwatne do moich obecnych możliwości. Sprinterem nigdy nie byłem i dlatego te krótkie zrywy traktuje zawsze z przymrużeniem oka. Najważniejsza dla mnie jest próba 5 minutowa, wynik wyszedł bardzo dobry a rezerwy są wciąż i przekroczenie 400 Wat to tylko kwestia czasu a dokładnie rozsądnego treningu. Pokaż trasę GPS

Nie planowałem dzisiaj żadnego wyjścia z domu a gdyby było inaczej to i tak musiałbym raczej zrezygnować. Przed bramą ponad 2 godziny stał radiowóz i wyglądało jakby na kogoś czekał. Nie interesowałem się tym widziałem tylko jak się zatrzymuje i odjeżdża a w międzyczasie zerkając przez okno widziałem co jakiś czas tworzące się zatory na wysokości okna mojego pokoju. Pogoda nie zachęcała do wyjścia na dwór, w ciągu kilku godzin były aż 3 śnieżyce a temperatura nie przekroczyła 5 stopni. Po 12 zdecydowałem się na trening w garażu. Wybrałem kolejną ciekawą trasę z zamiarem jazdy symulacyjnej. Zapomniałem o wypinającym się bloku i przypominałem sobie przed samym treningiem. Wziąłem drugą parę butów z mniej zużytymi blokami które nie wypinają się podczas jazdy. Znowu musiałem trenować w zamkniętym pomieszczeniu. Kilka dni bez dopływu świeżego powietrza jakoś da się wytrzymać. Nie czułem się zbyt dobrze, głowa była gdzie indziej i w takich warunkach ciężko się skupić na treningu. Podobnie jak w poniedziałek liczyłem na spalenie zbędnych kalorii. Zaplanowana wcześniej symulacja trasy okazała się trudna do realizacji. Nie nadążyłem zmieniać przełożeń i oporu i zazwyczaj robiłem to za późno. Jazda była strasznie szarpana, po raz kolejny przekonałem się, że strefy treningowe są już nieaktualne bo często wchodziłem do 3 strefy mocy a czułem się jakbym jechał na granicy regeneracji i tlenu. Trasa była ciekawa i żałowałem, że tak szybko się skończyła. Z drugiej strony lepiej nie przesadzać, w czwartek muszę być wypoczęty aby testy wyszły poprawnie. Na razie nie mam problemów z motywacją i jestem gotowy na dalsze treningi w domu. Im dłużej wytrzymam tym większą przyjemność sprawiać będą późniejsze szosowe treningi a zwłaszcza jazda po górach za którą tęsknię najbardziej. Pokaż trasę GPS

Po prawie dwóch dniach spędzonych w domu, bez żadnego ruchu waga poszła do góry ale w granicach rozsądku. Dawno nie jechałem w tempie regeneracyjnym które najlepiej służy spalaniu zbędnych kilogramów. Baza tras na Rouvy jest obszerna i stale wybieram nowe trasy które być może przejadę wirtualnie. Tym razem wybór padł na inny typ trasy, trasa prowadziła praktycznie cały czas bocznymi drogami, ścieżkami rowerowymi i szlakami a droga w większości lekko opadała w dół. Zakładałem godzinną jazdę ale stwierdziłem, ze warto przejechać całą trasę. Warunki do trenowania trochę utrudnione, po raz pierwszy od dawna musiałem trenować w zamkniętym pomieszczeniu, ze względu na wybitnie niesprzyjające warunki na zewnątrz uniemożliwiające nawet uchylenie drzwi garażu. Wielkiego znaczenia dla mnie to nie miało bo nie miałem w planie żadnych mocnych harcy. Przed treningiem aktualizowałem aplikacje bo nie chciała już łączyć się z wszystkimi trasami i musiałem na nowo podłączyć czujniki. Miałem z tym problem i dopiero po paru minutach się zorientowałem, że nie mam dostępu do Internetu i dopiero po podłączeniu do sieci skonfigurowałem ustawienia. Nic już nie stało na przeszkodzie wic ruszyłem, miałem problem z wpięciem lewej nogi a winny wszystkiemu był wytarty już blok który nie trzymał już tak dobrze jak powinien. Nie miało to dzisiaj znaczenia i nie zwracałem na to uwagi. Żeby jazda nie była nudna i nie dłużyła się postanowiłem zmieniać co 5 minut kadencje z jaką kręciłem. Wymagało to częstego używania manetek i zmiany przełożeń ale dzięki temu czas szybciej leciał. Noga mimo wszystko nie była zła i podawała bardzo dobrze. Zabrałem mało jedzenia ale piłem regularnie i nie było potrzeby częstszego uzupełniania energii. Znowu nie naładowałem telefonu przed treningiem i kończyłem go już na oparach baterii. Dzięki tej jeździe waga nieco spadła i do poziomu sprzed „Świąt” nie brakowało już dużo.
Pokaż trasę GPS

Ostatni przedświąteczny trening, tradycyjnie wymagający i intensywny. Dopiero po zrobieniu wszystkich ważniejszych czynności i zjedzeniu solidnego obiadu mogłem bez wyrzutów sumienia przystąpić do treningu. Wybrałem bardzo wymagającą trasę na Rouvy i wiedziałem, że nie przejadę jej w wyznaczonym czasie wiec obrałem za cel dotarcie na szczyt drugiej przełęczy na trasie. Przy okazji zdecydowałem się wreszcie na test spodenek które nabyłem jakiś czas temu. Już po kilkunastu sekundach jazdy wiedziałem, że nogi nie są takie jak np. w czwartek i nie będzie zbyt łatwo. Rozgrzewka szybko przeleciała i nastąpiło pierwsze przepalenie nogi i szukanie optymalnego przełożenia co zwykle sprawia mi dużo problemów. Jakoś udało się w miarę równo jechać przez 5 minut ale dopiero po tym czasie zorientowałem się, że powtórzenia mają być na dużo niższej kadencji i na nowo będę musiał szukać przełożenia. Po 25 minutach grzania nogi zwiększyłem dosyć wyraźnie opór i wrzuciłem twarde przełożenie. Trzymanie równej mocy nie było problemem, gorzej z kadencją, nienawidzę twardej jazdy, zwłaszcza na dłuższych odcinkach, zupełnie się od tego odzwyczaiłem i zamiast czuć moc pod nogą męczyłem się przez 16 minut. Później próbowałem rozkręcić nogę na wysokiej kadencji ale nic to nie dało i drugie powtórzenie na niskiej kadencji to jeszcze większa męczarnia. Przy trzecim już nie wytrzymałem i po około 10 minutach zwiększyłem kadencje. Moc bez problemu utrzymałem ale na twardym obrocie nie byłem w stanie wytrzymać do końca powtórzenia. Później wróciłem do „swojej” kadencji rzędu 90-95. Wole bardziej obciążyć serce i mieć wyższy puls niż męczyć się z niską kadencją. Dla mnie jest to zamulanie a nie jazda. Po powtórzeniach byłem na początku podjazdu na drugą i ostatnią przełęcz na trasie. Miałem jeszcze siły i dlatego kontynuowałem trening. Po 30 minutach trzymania wysokiej drugiej strefy rozpocząłem wychładzać organizm. Mając za sobą 2,5 godziny jazdy byłem niedaleko szczytu i jeszcze prawie 2 minuty musiałem dołożyć. Na zjeździe zakończyłem trening. Do końca trasy zostało jeszcze 13 kilometrów. Trasa była wymagająca i liczby to potwierdzają, na niecałych 50 kilometrach było do pokonania ponad 2000 metrów w pionie. Osiągnięte TSS idealnie zamknęły 3 tygodniowy cykl treningowy. Teraz czas na chwile oddechu i testy mocy. Strefy na pewno są już nieaktualne i widzę to po danych z ostatnich 2 tygodni.


Pokaż trasę GPS