Człowiek czeka na testy, odpoczywa, przygotowuje się do nich technicznie a później coś idzie nie tak i dyspozycja dnia jest najgorsza od wielu dni a nawet tygodni. Tak właśnie było dzisiaj, od rana nie czułem się najlepiej ale mimo to zdecydowałem się na test który nie był niczym innym jak jedną wielką męczarnią. Siadając na trenażer moje tętno było wyższe niż zwykle o 30 uderzeń co mi się dawno nie zdarzyło. Mogłem już nie zaczynać nawet treningu i poczekać na lepszy dzień ale tak dawno się nie testowałem, że dłużej zwlekać już nie chciałem. Pomyślałem, raz się żyje i ruszyłem. Rozgrzewka dłużyła się strasznie, przy pierwszym przelaniu nogi już czułem pieczenie mięśni. Drugie i trzecie wyglądały podobnie, rozgrzewka mnie zmęczyła a właściwy test dopiero był przede mną. Czas próby zbliżał się nieubłaganie. Dla własnego bezpieczeństwa dobrałem dosyć twardy bieg aby kadencja nie była zbyt wysoka i tętno nie wyskoczyło poza dopuszczalne normy. Jechałem cały czas równo mocno, czas powoli biegł. Po 4 minutach stopniowo zwiększałem tempo i na końcu dałem z siebie już maksa, próba wyszła książkowo ale dokładnego wyniku nie znałem, lub nie chciałem znać. Nogi były tak ujechane, że jechałem na bardzo niskiej mocy przez kilka minut i nie byłem w stanie się zregenerować przed kolejną próbą. Puls dalej był szalenie wysoki a moc niższa już być nie mogła bo musiałabym zmniejszyć docisk rolki do opony. Zmotywowany przystąpiłem do próby 1 minutowej. Nigdy tego nie lubiłem a moje wyniki były przeciętne lub słabe. Ruszyłem dosyć mocno i miałem tylko utrzymać to tempo. Przez 40 sekund się udawało a później czułem wyraźny dyskomfort i musiałem zwiększyć kadencje. Zluzowanie obciążenia i zwiększenie kadencji oznaczało spadek mocy, udało się utrzymać równy poziom przez ostatnie 10 sekund. Wynik wyszedł w sumie niezły. Na tym etapie mogłem skończyć test ale nie dałoby mi spokoju gdybym chociaż nie spróbował sprawdzić się w sprincie. Pierwsza próba poprzedzona złym doborem przełożenia skończyła się nagłym odcięciem mocy w nogach spowodowanej bardzo wysoką kadencją której nie byłem w stanie utrzymać i po 10 sekundach spasowałem. Po krótkiej przerwie podszedłem do sprintu drugi raz. Dobrałem lepsze przełożenie, osiągnąłem po kilku sekundach moc którą byłbym w stanie utrzymać przez 15 sekund bo rytm mi pasował ale zapomniałem o luźnym bloku który się wypiął i po sprincie. Kolejne próby nie miały sensu i ograniczyłem się do prawie 20 minutowej jazdy na minimalnej mocy i kadencji około 95. Mimo fatalnego samopoczucia wyniki dwóch udanych prób wyszły bardzo dobre, zbliżone do życiowych. Jutro ważniejsza próba czyli test 20 minutowy. Może dyspozycja będzie lepsza a jazda nie będzie męczarnią. Jedyny plus tej sytuacji jest taki, że potrafiłem zagiąć się na maksa i wyznaczone moce są adekwatne do moich obecnych możliwości. Sprinterem nigdy nie byłem i dlatego te krótkie zrywy traktuje zawsze z przymrużeniem oka. Najważniejsza dla mnie jest próba 5 minutowa, wynik wyszedł bardzo dobry a rezerwy są wciąż i przekroczenie 400 Wat to tylko kwestia czasu a dokładnie rozsądnego treningu. Pokaż trasę GPS

Nie planowałem dzisiaj żadnego wyjścia z domu a gdyby było inaczej to i tak musiałbym raczej zrezygnować. Przed bramą ponad 2 godziny stał radiowóz i wyglądało jakby na kogoś czekał. Nie interesowałem się tym widziałem tylko jak się zatrzymuje i odjeżdża a w międzyczasie zerkając przez okno widziałem co jakiś czas tworzące się zatory na wysokości okna mojego pokoju. Pogoda nie zachęcała do wyjścia na dwór, w ciągu kilku godzin były aż 3 śnieżyce a temperatura nie przekroczyła 5 stopni. Po 12 zdecydowałem się na trening w garażu. Wybrałem kolejną ciekawą trasę z zamiarem jazdy symulacyjnej. Zapomniałem o wypinającym się bloku i przypominałem sobie przed samym treningiem. Wziąłem drugą parę butów z mniej zużytymi blokami które nie wypinają się podczas jazdy. Znowu musiałem trenować w zamkniętym pomieszczeniu. Kilka dni bez dopływu świeżego powietrza jakoś da się wytrzymać. Nie czułem się zbyt dobrze, głowa była gdzie indziej i w takich warunkach ciężko się skupić na treningu. Podobnie jak w poniedziałek liczyłem na spalenie zbędnych kalorii. Zaplanowana wcześniej symulacja trasy okazała się trudna do realizacji. Nie nadążyłem zmieniać przełożeń i oporu i zazwyczaj robiłem to za późno. Jazda była strasznie szarpana, po raz kolejny przekonałem się, że strefy treningowe są już nieaktualne bo często wchodziłem do 3 strefy mocy a czułem się jakbym jechał na granicy regeneracji i tlenu. Trasa była ciekawa i żałowałem, że tak szybko się skończyła. Z drugiej strony lepiej nie przesadzać, w czwartek muszę być wypoczęty aby testy wyszły poprawnie. Na razie nie mam problemów z motywacją i jestem gotowy na dalsze treningi w domu. Im dłużej wytrzymam tym większą przyjemność sprawiać będą późniejsze szosowe treningi a zwłaszcza jazda po górach za którą tęsknię najbardziej. Pokaż trasę GPS

Po prawie dwóch dniach spędzonych w domu, bez żadnego ruchu waga poszła do góry ale w granicach rozsądku. Dawno nie jechałem w tempie regeneracyjnym które najlepiej służy spalaniu zbędnych kilogramów. Baza tras na Rouvy jest obszerna i stale wybieram nowe trasy które być może przejadę wirtualnie. Tym razem wybór padł na inny typ trasy, trasa prowadziła praktycznie cały czas bocznymi drogami, ścieżkami rowerowymi i szlakami a droga w większości lekko opadała w dół. Zakładałem godzinną jazdę ale stwierdziłem, ze warto przejechać całą trasę. Warunki do trenowania trochę utrudnione, po raz pierwszy od dawna musiałem trenować w zamkniętym pomieszczeniu, ze względu na wybitnie niesprzyjające warunki na zewnątrz uniemożliwiające nawet uchylenie drzwi garażu. Wielkiego znaczenia dla mnie to nie miało bo nie miałem w planie żadnych mocnych harcy. Przed treningiem aktualizowałem aplikacje bo nie chciała już łączyć się z wszystkimi trasami i musiałem na nowo podłączyć czujniki. Miałem z tym problem i dopiero po paru minutach się zorientowałem, że nie mam dostępu do Internetu i dopiero po podłączeniu do sieci skonfigurowałem ustawienia. Nic już nie stało na przeszkodzie wic ruszyłem, miałem problem z wpięciem lewej nogi a winny wszystkiemu był wytarty już blok który nie trzymał już tak dobrze jak powinien. Nie miało to dzisiaj znaczenia i nie zwracałem na to uwagi. Żeby jazda nie była nudna i nie dłużyła się postanowiłem zmieniać co 5 minut kadencje z jaką kręciłem. Wymagało to częstego używania manetek i zmiany przełożeń ale dzięki temu czas szybciej leciał. Noga mimo wszystko nie była zła i podawała bardzo dobrze. Zabrałem mało jedzenia ale piłem regularnie i nie było potrzeby częstszego uzupełniania energii. Znowu nie naładowałem telefonu przed treningiem i kończyłem go już na oparach baterii. Dzięki tej jeździe waga nieco spadła i do poziomu sprzed „Świąt” nie brakowało już dużo.
Pokaż trasę GPS

Ostatni przedświąteczny trening, tradycyjnie wymagający i intensywny. Dopiero po zrobieniu wszystkich ważniejszych czynności i zjedzeniu solidnego obiadu mogłem bez wyrzutów sumienia przystąpić do treningu. Wybrałem bardzo wymagającą trasę na Rouvy i wiedziałem, że nie przejadę jej w wyznaczonym czasie wiec obrałem za cel dotarcie na szczyt drugiej przełęczy na trasie. Przy okazji zdecydowałem się wreszcie na test spodenek które nabyłem jakiś czas temu. Już po kilkunastu sekundach jazdy wiedziałem, że nogi nie są takie jak np. w czwartek i nie będzie zbyt łatwo. Rozgrzewka szybko przeleciała i nastąpiło pierwsze przepalenie nogi i szukanie optymalnego przełożenia co zwykle sprawia mi dużo problemów. Jakoś udało się w miarę równo jechać przez 5 minut ale dopiero po tym czasie zorientowałem się, że powtórzenia mają być na dużo niższej kadencji i na nowo będę musiał szukać przełożenia. Po 25 minutach grzania nogi zwiększyłem dosyć wyraźnie opór i wrzuciłem twarde przełożenie. Trzymanie równej mocy nie było problemem, gorzej z kadencją, nienawidzę twardej jazdy, zwłaszcza na dłuższych odcinkach, zupełnie się od tego odzwyczaiłem i zamiast czuć moc pod nogą męczyłem się przez 16 minut. Później próbowałem rozkręcić nogę na wysokiej kadencji ale nic to nie dało i drugie powtórzenie na niskiej kadencji to jeszcze większa męczarnia. Przy trzecim już nie wytrzymałem i po około 10 minutach zwiększyłem kadencje. Moc bez problemu utrzymałem ale na twardym obrocie nie byłem w stanie wytrzymać do końca powtórzenia. Później wróciłem do „swojej” kadencji rzędu 90-95. Wole bardziej obciążyć serce i mieć wyższy puls niż męczyć się z niską kadencją. Dla mnie jest to zamulanie a nie jazda. Po powtórzeniach byłem na początku podjazdu na drugą i ostatnią przełęcz na trasie. Miałem jeszcze siły i dlatego kontynuowałem trening. Po 30 minutach trzymania wysokiej drugiej strefy rozpocząłem wychładzać organizm. Mając za sobą 2,5 godziny jazdy byłem niedaleko szczytu i jeszcze prawie 2 minuty musiałem dołożyć. Na zjeździe zakończyłem trening. Do końca trasy zostało jeszcze 13 kilometrów. Trasa była wymagająca i liczby to potwierdzają, na niecałych 50 kilometrach było do pokonania ponad 2000 metrów w pionie. Osiągnięte TSS idealnie zamknęły 3 tygodniowy cykl treningowy. Teraz czas na chwile oddechu i testy mocy. Strefy na pewno są już nieaktualne i widzę to po danych z ostatnich 2 tygodni.


Pokaż trasę GPS

Dzisiaj znowu musiałem wyjść z domu. To był przymus ponieważ już jutro nie miałbym czego do garnka włożyć, niektórym się to nie podobało, zwłaszcza to, że pod sklepem pojawiłem się zamaskowany i ubrany jakby na dworze było 10 stopni mniej. Niewiele potrzeba aby zostać przewianym i zachorować, zachowuje jak najwięcej środków bezpieczeństwa. Mało brakowało abym włączył się w ostrą dyskusje z jakimś dziadkiem który pilnie potrzebował zrobić zakupy i nie liczył się z tym, że jest kolejka. Pomijam fakt, że godzinę wcześniej miał prawo zrobić zakupy a ja nie. Wszedłem do sklepu, kupiłem co trzeba i już mnie nie było. Byłem jedyny przy kasie a osoby które weszły przede mną wciąż były na sklepie. Wracając trafiłem na korek i patrol policyjny ale bezpiecznie przejechałem. Gdyby nie to, że bez jedzenia nie da się długo przeżyć to najchętniej zostałbym w domu bo nawet na zakupach i w drodze do sklepu nie czuje się bezpieczny Niektórzy może uważają mnie za wariata i kogoś kto ma nie po kolei w głowie ale zobaczymy za kilka tygodni czyje podejście było lepsze, moje czy osób które nie liczą się z żadnymi ograniczeniami i zamiast martwić się o swój i swoich bliskich byt i bezpieczeństwo myślą o przyjemnościach bez których da się przeżyć zwłaszcza w tak trudnym dla wszystkich czasie.
Po powrocie ze sklepu powoli przygotowywałem się do treningu na który zarezerwowałem 150 minut. Później miałem jeszcze sporo rzeczy do zrobienia wiec szybko się zebrałem i przed 13:30 już siedziałem na rowerze wpiętym w trenażer. Nogi znowu były podmęczone i ciężko się kręciło. Na rozgrzewkę poświeciłem więcej czasu. Zwykle przed startem sezonu wyścigowego robię kilka treningów z mocnymi akcentami. Jeden z takich treningów nastąpił dzisiaj. W tym celu wybrałem trasę zeszłorocznego wyścigu Tatra Road Race na dystansie Hard czyli z pominięciem jednego z najlepszych podjazdów w tamtym rejonie czyli Pitoniówki. Nie jechałem całej trasy na maksa i dlatego rozgrzewkę zrobiłem już na trasie. Po pierwszym podjeździe miałem ponad 5 minut starty do wirtualnego przeciwnika jadącego około 70 miejsca OPEN. Na zjeździe nie odpuściłem całkowicie ale aby nie powiększać start to musiałem jechać bardzo mocno. Pierwszy zryw nastąpił na drugim podjeździe na trasie w Ostryszu. Nie pamiętałem dokładnie jak wygląda ten podjazd i jak jest długi i tempo jakie rozwinąłem mogło być mocniejsze. Po około 2 minutach podjazd się skończył i wykorzystałem to na złapanie oddechu przed kolejnym krótkim podjazdem – Zoki. Byłem pewny, że podjazd jest dłuższy niż poprzedni, późno się zebrałem i trzymając słabszą moc pokonałem podjazd w podobnym czasie a samej mocnej jazdy było około 2 minuty. Przed kolejnym podjazdem czekał mnie dosyć długi zjazd na którym nie forsowałem tempa. Podjazd też odpuściłem, tempo rosło stopniowo ale ostatecznie nie doszedłem nawet do progu FTP. Solidnie przepaliłem nogę na Bachledówce, noga zapiekła i o to mi chodziło. Później znów jechałem lżej, poniżej progu FTP na kolejnym podjeździe. Druga, naszpikowana podjazdami część trasy dała mi w kość, zupełnie inaczej podjeżdża się wirtualnie niż w rzeczywistości, podjazdy mnie bolą. Na kolejnym podjeździe dojechałem do wirtualnego przeciwnika do którego traciłem cały czas kilka minut. Na wypłaszczeniu i zjeździe znowu straciłem, zjazdy i wypłaszczenia w luźnym tempie nie służą szybkiemu pokonaniu trasy. Kolejny mocny akcent nastąpił na kolejnym podjeździe. Bałem się odcięcia wiec nie jechałem na maksa. Do mety pozostał już tylko jeden podjazd przed którym nastąpił bardzo krótki zjazd na którym nie dało się odpocząć. Maksymalnie przedłużyłem czas luźnej jazdy i ostatnie 4 kilometry pojechałem znowu mocno, w okolicy progu. Czułem jeszcze zapas mocy wiec na końcu podjazdu próbowałem zafiniszować, trenażer i przełożenie roweru nie pozwoliły na zbyt wiele i taki finisz jest po prostu słaby. Zjazd i odcinek dojazdowy do mety odpuściłem. Z prawie 2 minutowej przewagi nad wirtualnym przeciwnikiem zrobiły się ponad 2 minuty straty na mecie. Taka jazda dałaby około 80 miejsce OPEN na wyścigu, sporo traciłem na zjazdach, wypłaszczeniach, początku czy końcówce, na podjazdach zyskiwałem całkiem sporo ale nie tyle aby zniwelować straty na zjeździe. Potrzebowałem takiego przepalenia nogi, do formy jeszcze brakuje ale jest nieźle. Po treningu nogi były jeszcze bardziej zmęczone i dzień przerwy od roweru dobrze mi zrobi przed ostatnim treningiem w cyklu. Pokaż trasę GPS

Bardzo wymagający dzień w którym nie byłem w stanie znaleźć czasu na trening. Od rana „gorący” telefon i sporo rzeczy do zrobienia a wieczorem musiałem być cały czas dostępny Online. Odpowiednią ilość czasu znalazłem jedynie około 16. Nie planowałem żadnych mocnych akcentów tylko równą, spokojną jazdę na kolejnej ciekawej trasie. Przygotowałem wszystko, ustawiłem trenażer w tym samym miejscu co dzień wcześniej i ruszyłem. Na rozgrzewce noga stopniowo kręciła coraz lepiej. Zdecydowałem się na zwiększenie oporu przed upływem planowanych 15 minut. Gdy ruszyłem mocniej to znowu zostałem poddany dużej próbie i wyborem miedzy dwoma rzeczami. Nie zastanawiałem się i postawiłem na bezpieczeństwo swoje i innych kosztem treningu. Po 30 minutach wróciłem na trenażer. Ciężko się było rozkręcić i na dobrą sprawę potrzebowałem nowej rozgrzewki. Zorientowałem się, że aplikacja nie włączyła AutoPauzy i naliczyła prawie 15 kilometrów których nie przejechałem. Nie wiem co się stało ale nie miało to dla mnie znaczenia. Bez żadnych przeszkód dotarłem do końca trasy i myślałem, że uda się bez włączania nowej aktywności jechać jeszcze raz ale na tej trasie taka opcja nie istnieje i włączyłem drugi raz. Miałem jeden pełny ślad w liczniku i dlatego nie zmartwiło mnie to. Po kilku minutach dawno nie ładowany licznik rozładował się i już nie miałem pełnego śladu z treningu. Po 90 minutach równej jazdy po przerwie zluzowałem opór i zaledwie kilka minut kręciłem luźno, na więcej nie pozwolił mi już czas. Idealny trening przed czwartkowym z akcentami jazdy wyścigowej na trasie słynnego wyścigu. Na razie nie mam głowy ani motywacji do ścigania na dłuższych odcinkach.

Wczoraj miałem do załatwienia jedną sprawę na mieście i w pewnym sensie byłem zmuszony do skorzystania z roweru. Wyjeżdżając bałem się jak cholera, na starym, sypiącym się rowerze, z błotnikami, oświetleniem i dzwonkiem w cywilnych ciuchach wyglądałem śmiesznie. Ten wyjazd utwierdził mnie w przekonaniu, że nie warto obecnie jeździć na rowerze bo przyjemność z tego żadna. Już po kilometrze napotkałem Straż Miejską i musiałem się tłumaczyć gdzie i po co jadę. Puścili mnie i kawałek dalej to samo pytanie od Policjanta. Chyba nigdy nie stresowałem się tak jadąc na rowerze. Stres był tym większy, że na jeden ważny dokument czekałem 20 minut. Wracając minąłem dwa Patrole Policji którzy nie reagowali a kilometr przed domem drugie spotkanie ze Strażnikami Miejskimi, potwierdzenie wcześniejszej wersji i do domu. Tego wyjazdu w ogóle by nie było gdyby nie Telefon i zmiana terminu z 7.04 na 6.04. Rozumiem pytania służbistów bo to świadczy o tym, że dobrze wykonują swoją prace, mają ograniczyć przemieszczanie się osób na terenie miasta i to robią. Gdybym nie miał przekonywującego argumentu lub nie mógł go potwierdzić to przy pierwszym spotkaniu bym zawrócił do domu. Nie opłaca się jeździć, spokój sumienia mogę uzyskać w innych sposób a kłopoty ewentualne z prawem dla mnie mają większe znaczenie niż dla innego, przeciętnego człowieka.
Dzisiejszy dzień to był kolejny test, tym razem dla całego organizmu a nie tylko głowy. Do treningu przystępowałem na zmęczeniu, inaczej niż w ciągu ostatniego tygodnia. Rozpisane obciążenie było ekstremalne, nawet dla wypoczętego organizmu. Wiedziałem, że będzie ciężko i byłem gotowy na tak duży wysiłek. Przed samym treningiem walczyłem z przednią przerzutką, musiałem wymienić linkę bo stara zakleszczyła się w klamkomanetce i nie szło jej ruszyć. Kilkanaście minut opóźnienia przez to miałem ale miałem dużo czasu i dlatego nie przejmowałem się tym faktem. Po raz kolejny wystawiłem trenażer przed garaż i dzięki temu nie potrzebowałem dodatkowego chłodzenia. Mimo zmęczenia noga jakoś kręciła na rozgrzewce. Po przepaleniu było odrobinę lepiej ale czułem zmęczenie które mogło mieć znaczenie szczególnie w końcówce treningu. Niestety przerzutka nie działała jak powinna i na rozgrzewce korzystałem z małej tarczy, przy ćwiczeniach z dużej, w spokojniejszych momentach również zrzucałem na małą. Przed pierwszym powtórzeniem spadły mi okulary które miałem założyć w momencie gdy pojawi się słońce. Zdecydowałem się sięgnąć po nie na moment przestając kręcić. Obciążenie jakie założyłem wymagało również zwiększenia oporu trenażera, przełożenie 52x11 i 3 poziom oporu na trenażerze pozwoliły na utrzymywanie kadencji około 55 przy mocy oscylującej obok 350 Wat. Wytrzymanie tego przez 3 minuty było bardzo dużym wysiłkiem nie tylko dla zmęczonych nóg ale i głowy. Po 3 powtórzeniach miałem już dość i biłem się z myślami czy nie darować sobie kolejnych. Zmusiłem się do ukończenia serii składającej się z 5 interwałów i był to ekstremalny wysiłek. Przed drugą serią musiałem pójść po drugą butelkę wody bo tej mogło braknąć. Szybko się uwinąłem i po około 10 minutach ruszyłem z drugą serią. Długość i ilość powtórzeń miała być uzależniona od dyspozycji, ta nie była najlepsza i stanęło na 5 interwałach o długości 2 minut na nieco większej mocy niż wcześniej. Lepiej szło mi na kadencji 57-60 niż 54-56 i dlatego regulowałem opór trenażera w trakcie powtórzeń i skakałem z kadencją. Ulgę poczułem gdy miałem za sobą 5 powtórzenie. Ubite nogi wolno się regenerowały, do końca trasy było jeszcze daleko i zdecydowałem się na 10 minutową wstawkę w 2 strefie. Dopiero 5 minut przed końcem jazdy czułem jak nogi zaczynają puszczać ale do pełnej regeneracji to nie wystarczyło.
Nienawidzę tego typu treningów, niska kadencja nie należy do moich ulubionych, maksymalny wysiłek i trenażer jako dodatek spowodowały, ze był to jeden z najcięższych treningów jakie miałem okazje zrobić. Najważniejsze, że zawsze widzę efekty tych treningów i tylko dlatego się na nie decyduje. Pokaż trasę GPS

Kolejny dosyć spokojny trening. Pogodziłem się już z faktem, że w najbliższym czasie będę zdany na treningi trenażerowe i dzięki temu dużo lżej się kręciło. Dobra pogoda skłoniła mnie do wyjścia w plener i to był kolejny dobry wybór. Mając doświadczenie z kilku poprzednich dni przygotowałem dużo jedzenia i picia na wypadek jakby energii brakowało. Jedyny błąd to postawienie trenażera przed drzwiami do garażu gdzie było strasznie nierówno. Przygotowałem dodatkowe atrakcje jakby dopadła mnie monotonia ale nie musiałem z nich korzystać.
Wybrałem bardzo ciekawą ale i wymagającą trasę ale nie umiałem jej włączyć. Pomogło zrestartowanie telefonu i coś przestawiło się w ustawieniach, że prędkości nie były naturalne ale nie przejmowałem się tym. Po kilku minutach jazda była bardzo niekomfortowa, trenażer pod wpływem drgań zmienił położenie i nie był stabilny. Podjąłem szybką decyzje o przeniesieniu go w inne miejsce, przez to pojawiła się pierwsza, nieplanowana przerwa. Po przerwie zorientowałem się, ze nie włączyłem licznika którego używam jako zabezpieczenie gdyby trening z aplikacji się nie zapisał. W innym miejscu kręciło się lepiej, w słońcu było ciepło a podmuchy wiatru pozwoliły poczuć się jak na szosie. Po przedłużonej rozgrzewce noga kręciła już bardzo dobrze i wskoczyłem do 2 strefy mocy. Równa jazda mogła by być nudna wiec zaplanowałem zmienne tempo, po jeździe w 2 strefie wskakiwałem do 3 strefy i tak kilka razy. Czas bardzo szybko leciał, jedzenia nie ubywało tak szybko a i piłem mniej niż w poprzednich dniach. Niestety nie pomogło to i musiałem zrobić przerwę na wizytę w toalecie. Po postoju już w spokojniejszym tempie dokręciłem do końca trasy. Profil trasy sprawił, że trzymając równą moc w czasie kilku minut wykres prędkości wyglądał jak EKG. W rzeczywistości by tak nie było, ta trasa na interaktywnym trenażerze byłaby znacznie trudniejsza ale jest to tylko dodatek motywujący do realizacji założeń treningowych. Przez ponad 3 godziny jazdy nazbierało się 150 TSS i cały tydzień kończę z minimalną nadwyżką która służy jako zaliczka przed kolejnym tygodniem, ostatnim przed tygodniem regeneracyjnym.
Pokaż trasę GPS

Przed treningiem znowu problem z aplikacją Rouvy i ostatecznie wybrałem inną trasę z gorszym jakościowo filmem. Napięty grafik dnia uległ lekkiej modyfikacji i trening zacząłem z godzinnym opóźnieniem bez posiłku przed jazdą. Pogoda na zewnątrz bardzo dobra wiec zdecydowałem się na plenerowy trening. Wystawiłem trenażer przed garaż i ustawiłem go na nachylonym podjeździe co okazało się dużym błędem. Ubrałem się cieplej niż zwykle co nie było błędem ponieważ przez cały czas odczuwałem komfort termiczny i nawet ręcznik nie był potrzebny.
Całą trasę chciałem pokonać równym spokojnym tempem. Rozpocząłem od rozgrzewki na której noga szybko zaczęła fajnie kręcić. Na początku zorientowałem się, że licznik i ręcznik zostały w domu. Jedzenia i picia wziąłem na 2 godziny i liczyłem, że w tym czasie uda się przejechać całą trasę. Jazda na trenażerze na powietrzu jest zupełnie inna niż w garażu. Po kilkunastu minutach spokojnej jazdy na wysokiej kadencji zwiększyłem tempo. Mój trenażer jest już zużyty i z czasem moc przy tym samym obciążeniu i kadencji maleje i kilka razy zwiększałem opór trenażera. Po około 45 minutach jazdy w jednej pozycji zacząłem czuć cztery litery. Zwykle taki stan pojawiał się u mnie po niecałych 2 godzinach. Duży wpływ na to miało ustawienie trenażera na podjeździe. Co jakiś czas musiałem zmieniać położenie na siodełku a nawet wstawać z niego na kilka sekund. Poza tym nie miałem żadnych problemów i dosyć szybko czas leciał. Odrobinę za późno zmniejszyłem tempo i zaledwie 8 minut jechałem na luzie co nie pozwoliło się w pełni zregenerować. Wody brakło po 2 godzinach a jedzenia nic nie zostało. Po przejechaniu trasy jeszcze kilka minut kręciłem luźno bez pomiaru aktywności. Na jutro zaplanowałem ciekawą trasę w zmiennym tempie i kadencji. Jak się uda to znów pokręcę w plenerze.
Pokaż trasę GPS

Wybrana dzisiaj trasa była zdecydowanie najlepszą jaką przejechałem wirtualnie, czułem się jak w górach mimo tego, że nie ruszyłem się z miejsca. Treningi domowe również mogą być ciekawe i wymagające. W tym tygodniu tak sobie poukładałem plan zajęć, że dzisiaj znowu miałem więcej czasu na trening. Dzisiaj udało się włączyć film który nie chciał działać wczoraj. Zaplanowałem imitację treningu górskiego i w dużym stopniu dzisiejsza jazda przypominała jazdę po górach. Przed jazdą przygotowałem odpowiednią ilość jedzenia i picia i o 10 byłem gotowy do jazdy. Początek tradycyjnie spokojny ale szybko zaczął się pierwszy podjazd i po 15 minutach od startu ruszyłem mocniej. Pierwszy podjazd wjechałem średnim tempem, na zjeździe mogłem całkowicie odpuścić bo prędkość była generowana automatycznie, coś jak jazda w pozycji aerodynamicznej bez kręcenia na zjazdach. Drugi podjazd już nie był taki spokojny. Cały czas trzymałem moc oscylująco wokół progu FTP. Podjazd nie był długi ale stromy, nachylenie nie spadało poniżej 10 %. Po zjeździe nie mogłem wskoczyć na obroty, przed stromym fragmentem podjazdu był długi odcinek dojazdowy prowadzący lekko pod górę. Najkrótszy podjazd jednocześnie był najtrudniejszym, nachylenie w przeważającej części wynosiło ponad 20 %, tam też dałem z siebie najwięcej. Dalsza cześć trasy wyglądała podobnie, zjazd, łagodny odcinek dojazdowy do kolejnego podjazdu, raz w górę, raz w dół i kolejny podjazd. Wszystkie podjazdy wyglądały bardzo podobnie, przeważały fragment z nachyleniem ponad 10 % przedzielone wypłaszczeniami. Nie były długie i dlatego nie brakowało mocy pod nogą bo na każdym wypłaszczeniu czy zjeździe miedzy podjazdami odpuszczałem. Po dwóch godzinach jazdy miałem potrzebę skorzystania z toalety. Wykorzystałem w tym celu zjazd, zszedłem z roweru, załatwiłem co trzeba, przyniosłem jeszcze butelkę wody bo już brakowało i przed końcem zjazdu byłem spowrotem na rowerze. Ostatnia godzina dłużyła się, zmienne tempo, ciekawy film obrazujący trasę spowodowały, że nie przejmowałem się czasem i dopiero na ostatnie 15 minut ubrałem słuchawki i włączyłem audiobooka. Po ostatnim zjeździe zostało jeszcze kilka kilometrów drogi biegnącej lekko w górę. Przy całkowicie luźnym tempie dotarcie do końca trasy zajęło mi jeszcze 15 minut. Czuje się jak po zwyczajnym treningu w górach, ze zmiennym tempem na podjazdach. Było kilka rzeczy które mi nie pasowały, m.in. brak dopływu świeżego powietrza w końcówce jazdy, mimo otwartych drzwi garażu mocno gotowałem się już na ostatnim podjeździe i końcowym odcinku. Mimo wszystko dobry trening zaliczony, jadąc wcześniej ustaloną pętlę na szosie wyszłoby tyle samo przewyższenia tylko na 100 kilometrach i trochę więcej TSS których licznik pokazał 200. W weekend spokojniejsze jazdy również na trenażerze.


Pokaż trasę GPS