Trening 56

Niedziela, 21 maja 2017 · dodano: 21.05.2017 | Komentarze 0

Zastanawiałem się czy jest sens jechać na trening. Ostatecznie pojechałem lecz trochę źle sobie obliczyłem czas potrzebny na dojazd i wyjechałem przed 8:20, jakieś 5-10 minut za późno. Jechałem najkrótszą drogą do Trzyńca, po drodze sporo podjazdów. Nie jechałem mocno i po jednym postoju po drodze na rondzie byłem o 9:35. Myślałem, że grupa jeszcze nie jechała, ale znając ich "spokojne" tempo wszystkiego się mogłem spodziewać. Jechałem dalej wolno, dwa razy się zatrzymałem po około 5 minut. Niepotrzebnie czekałem i jechałem wolno, bo tak bym ich złapał przed podjazdem. Nie miałem dużej straty, przy czasie rzędu 27 minut minęliśmy się na około 1 kilometr do szczytu. Po wjeździe na górę ubrałem się na zjazd i zjechałem, niezbyt szybko bo zimno i zanieczyszczona droga. Czekali na mnie na dole i dalej jechaliśmy razem. Przed Kozińcem  się rozdzieliliśmy. Część osób pojechała na górę a część miała czekać. Ruszyłem jako jeden z ostatnich z dużą stratą do pierwszych. Jechałem tylko po to by wjechać na górę, wjeżdżając do lasu reszta była daleko z przodu. Jechałem równo i zbliżałem się do nich, wyprzedziłem trzy osoby i na szczycie byłem 4, tuż za Andrzejem, Angeliką i Marcinem. Czas 11:53. Po szybkim zjeździe jechaliśmy wolno w kierunku Trzyńca. Za rondem czekaliśmy na resztę, jak dojechali to zrobiły się 2 grupy. Jechałem na końcu 2 i w końcu się zjechaliśmy, szarpały takie osoby które były słabszymi w grupie. Jechałem cały czas na końcu grupki do Cieszyna i później już luźnym tempem do domu. Czułem w ciele wczorajszy wysiłek i gdybym miał jechać te górki mocniej to różnie mogłoby to wyglądać. Cieszy fakt, że wszyscy wokół jadą w trupa a ja swobodnie w podobnym tempie. Zeszły tydzień był luźny to w nastepnym muszę coś mocniej pojeździc. We wtorek planuję Równicę i jazdę o jak najlepszy czas.

Klasyk Radkowski 2017

Sobota, 20 maja 2017 · dodano: 21.05.2017 | Komentarze 0

Kolejny start w tym sezonie. Tym razem przyszła kolej na Klasyk Radkowski. Impreza zaliczana do cyklu Pucharu Polski w Supermaratonach Szosowych 2017 oraz do Klasyfikacji Górskiej. Jestem zadowolony z formy, jazdy oraz wyniku. Największy minus to znowu brak szczęścia i dawka pecha. 
Przed startem pojechałem na krótką rozgrzewkę, z rowerem wszystko w porządku i mogłem ustawić się na stracie. Przez omyłkę załączyłem licznik dwie minuty szybciej. Powinno być nas 10 ale ostatecznie w grupie startowało 9 osób. Na początku lekko zostałem z tyłu, wszystkie Jas-Kółki startowały razem. Już po starcie mocniejsze pociągnięcie i dwójka lekko odjechała. Paweł znalazł się z przodu, ja jakoś odruchowo szarpnąłem i zacząłem spawać grupę. W całym tym zamieszaniu zgubiliśmy Andrzeja i nie mógł dogonić nas. Zostało nas 5, jeden zawodnik dał jedną zmianę i spłynął i było nas 4, Zdzisław Kalinowski nie dawał zmian, ze względu na szacunek do niego nie przeszkadzało mi to i we 3 współpraca się układała dobrze. Na pierwszym podjeździe lekko odskoczyłem ale po asekuracyjnym zjeździe straciłem trochę do kolegów. Zaczął się podjazd pod Batorów, dosyć długi ze spokojnym początkiem i trudniejszą końcówką. Paweł po chwili został, wolał jechać swoim tempem niż się szarpać, Artur Paterek jakoś się trzymał. Na nieco trudniejszym fragmencie odjechałem na jakieś 30 sekund. Wypatrywałem numeru 27 lub 25 i nie zauważyłem. Na horyzoncie widziałem dwóch zawodników, nie mogłem się zbliżyć więc musieli to być Łukasz Łaszczuk i Remigiusz Ornowski. Przed końcem podjazdu powiedziano mi o niecałych 2 minutach straty do prowadzącej dwójki. Kilka sekund nadrobiłem na pierwszych 18 kilometrach. Zaczął się zjazd, jechałem wolno i asekuracyjnie. Po pierwszej sekcji dziur zauważyłem latająca klamkomanetkę, zatrzymałem się na nieco lepszej nawierzchni, szukałem imbusa w kieszeni, nie znalazłem, z mijających nikt nie posiadał i dopiero Paweł mnie poratował. Dwie minuty stałem bezczynnie. Nerwowo zabrałem się do pracy, zerwałem niepotrzebnie owijkę i zdjąłem gumę z klamkomanetki, dokręciłem i na szybko i byle jak założyłem gumę i owijkę. Zauważyłem też wyłamany koszyk na bidon, szybkie przepakowanie kieszonek i jeden bidon wylądował w kieszeni. W międzyczasie sporo osób mnie minęło. Nie zauważyłem Andrzeja, okazało sie, że złapał kapcia trochę wcześniej.  Ruszyłem dalej, nie ujechałem 100 metrów i wpadłem w dziurę, podbiło mi koło i poczułem obręcz, po chwili nie było powietrza w przednim kole. Na szczęście nie jechałem szybko i mogłem się szybko zatrzymać, chwilę się mocowałem ze zdjęciem opony i szybko wymieniłem dętkę, nie było dziury w oponie i nawet bez problemów udało się założyć oponę. Miałem pompkę na naboje CO2, ale tylko z jednym nabojem, bojąc się o kolejny defekt, trochę powietrza napompowałem ręcznie i około pół naboju wykorzystałem. Oba defekty zabrały mi 15 minut. Spora strata, dwie grupy z Mega przejechały i trafiłem tak, że musiałem jechać sam. Po zjeździe było kilka spokojniejszych odcinków, nogi przez ten postój zrobiły się twarde, miałem nadzieję, że popuszczą później i nadrobię trochę czasu. Pierwsze miejsce już odjechało ale o drugim mogłem realnie myśleć, brakowało kogoś do współpracy, jeżeli do kogoś dojeżdżałem to za chwilę zostawał z tyłu, dojechałem do bufetu. Był tam wóz serwisowy i skorzystałem z pompki i dopompowałem koło. Wypiłem kubek wody i ogień dalej. Stojąc na bufecie minęła mnie 2 zawodników. Jedną koszulkę poznałem i wiedziałem, że jest to mocny zawodnik. Zjechałem do Kudowy a tam trochę inaczej poprowadzona trasa niż w ubiegłym roku. Zaczął się podjazd tzw. Drogą Stu Zakrętów w kierunku Karłowa. Pojechałem dosyć mocno i dogoniłem tych 2 zawodników a dodatkowo wyprzedziłem kilka osób. Na zjeździe zostałem, nie chciałem ryzykowac zbytnio, za duży ruch i koledzy odjechali a ja zablokowany przez samochody wlekłem się do samego Radkowa. Pierwszą rundę przejechałem w nieco ponad 2 godziny i 10 minut, dodając czas stracony na defekty i bufet było to 2:26. Najwolniejsze okrążenie, niestety byłem sam i miałem spory odcinek czasówki. W Wambierzycach zatrzymała mnie pielgrzymka. W Chocieszowie dogoniłem kogoś i chwile na kole. Na podjeździe pod Batorów dogoniłem sporą grupę i z nimi przejechałem prawie całe okrążenie. Straty na zjazdach odrabiałem na podjazdach, dałem kilka zmian by odciążyć kolegów, większość czasu spędziłem jednak z tyłu odpoczywając przed 3 okrążeniem. Przed bufetem dogoniłem Krzyśka Kubika, już miałem tylko dwie minuty straty do drugiego miejsca. Na bufecie lekko zostałem z tyłu i dopiero na podjeździe byłem w podzielonej już grupie, jechałem swoim tempem i wszyscy zostawali w tyle. W połowie góry dogoniłem Pawła, dopingował mnie i jechałem dalej. Zjazd znowu samotny i wjazd na 3 okrążenie. Jechało się dalej dobrze, trochę zaczęły boleć nogi. Na moje oko byłem gdzieś jako 10 z Giga i miałem szansę trochę podgonić. Nie jechałem za szybko, z przodu nikogo, z tyłu nikogo, w Chocieszowie ktoś się pojawił ale złapałem go dopiero na podjeździe pod Batorów. Dogoniłem Szymona Koziatka i jakoś dojechałem do szczytu. Miałem chwilowy kryzys, dobrze, że był zjazd, postanowiłem trochę ryzykować na zjazdach, najgorsze były te długie niezbyt strome odcinki, brakowało kogoś do współpracy. Dojechałem do bufetu. Podobno tylko 4 z Giga było z przodu. Trochę dychnąłem, wypiłem izo, zabrałem pół bidonu wody i dwa banany, zostawiłem drugi bidon i zbędne rzeczy z kieszonek i ruszyłem na ostatnie 23 kilometry. Już w Kudowie spory ruch, spowolnienia i strata cennego czasu. Cały podjazd wjechałem równym tempem, nie chciałem jechać na maksa, jechało się lepiej niż przez pierwszą część okrążenie, minąłem dwóję z Giga i wiedziałem, że muszę szybko zjechać by być prawdopodobnie 4 w OPEN. Dojechałem do szczytu i tam czas 6:48. Założenie było by zejść poniżej 7:05. Już przed Karłowem wlekłem się przez samochody, jeden prawie wyrzucił mnie z drogi, bez kierunkowskazu skręcił w prawo. Za Karłowem trafiłem na autobus który sobie chyba wyznaczył cel, nie jechać więcej niż 25 km/h. Długo się wlekłem za nim i w końcu nie wytrzymałem i na jedej z serpentyn go wyprzedziłem. Od tej pory już był ogień do mety. Jakieś 3 minuty straciłem na tym zjeździe i udało się dowieźć 4 miejsce w OPEN i 2 w M2. Nie byłem jakoś szczególnie zmęczony, trochę czułem w nogach dystans i przewyższenie ale byłem zadowolony. Koledzy też dobrze pojechali, Paweł pojechał równym tempem a Andrzej miał czasówkę i ostatecznie też źle nie wypadł. Może będzie okazja do rewanżu, kiedyś ktoś musi objechać Remigiusza Ornowskiego. To był jego 5 z rzędu wygrany Klasyk Radkowski. Organizacja maratonu na plus. Może kiedyś uda się polepszyć jakość dróg bo to chyba jedyna zła rzecz która mi przychodzi do głowy. Kolejny start w tym cyklu to prawdopodobnie Klasyk Kłodzki. Chciałbym być na podium OPEN w Klasyfikacji Górskiej tego cyklu w tym sezonie. W maju już więcej nie startuję, za tydzień w sobotę jest czasówka na Pradziada, w niedzielę kilka ciekawych imprez tylko wtedy nie mogę jechać, więc najbliższy start to Rajcza Tour. Z tą formą i odrobiną szczęścia jestem w stanie przyjechać bardzo wysoko.
https://www.strava.com/activities/997676391

Trening 46

Sobota, 29 kwietnia 2017 · dodano: 29.04.2017 | Komentarze 0

Wreszcie lepsza pogoda to można było pojechać w góry. Na dzisiaj wybrałem Beskid Mały. W planie miałem 4-6 podjazdów, ostatecznie skończyło się na 5. Nie wiedziałem jak się ubrać i ubrałem się trochę za ciepło przez co cierpiałem na podjazdach. Spokojnie dojechałem do pierwszego wzniesienia i niewiele mocniej wjechałem na Przegibek. Po zjeździe skręt w lewo na Porąbkę. Koło zapory więcej wody niż na górskich szosach. Drugim podjazdem był Beskidek Targanicki. Żeby na niego wjechać musiałem przejechać Wielką Puszczę. Odcinek tez można uznać za podjazd bo cały czas jest pod górę i momentami nawet 7 %. Ostatnie 500 metrów jest sztywne. Nie potrafiłem wjechać spokojnie i był to jeden z szybszych moich wjazdów na tą górę. Końcówka to normalna rzeka, wody do pół obręczy. Zjazd po fatalnym asfalcie, dobrze, że nic nie jechało z przeciwka. Przyszła kolej na Przełęcz Kocierską. Podjazd od strony Targanic należy do jednych z moich ulubionych. Nie napinałem się na czas, chciałem tylko wjechać równym tempem. Tempo nie było najwyższe a czas wyszedł dobry: 14:42. Spora rezerwa jest na tym odcinku. Dwie minuty gorzej niż rekord a najwyższej formy jeszcze nie ma. Jest potencjał na czas poniżej 12 minut. Zjazd znowu spokojny, momentami mokro i w dolinie już wiatr zaczął dawać o sobie znać. Miałem kilka opcji do wyboru, jazda na Łysinę, Żar lub prosto na Przegibek. Wybór padł na Żar, z możliwością wjazdu tylko do pierwszego wierzchołka. Przed Żarem zrzuciłem kurtkę którą dotąd tylko rozpinałem na podjazdach. Trochę ciągło i już nie było tak ciepło jak wcześniej. Czas zacząłem mierzyć przy skrzyżowaniu i początek dosyć szybki jak na mnie. Przed stacją kolejki zobaczyłem kilku kolarzy w takich samych strojach. To grupa juniorów z Konina będąca tutaj na Zgrupowaniu. Mijałem ich kolejno i dopiero dwójka jadąca z przodu jechała mniej więcej moim tempem, dojechałem ich na trochę trudniejszym odcinku. Dalej jechaliśmy razem rozmawiając, patrzyłem na nachylenie i sam się zdziwiłem, co chwila fragmenty z nachyleniem 10-15 % a byłem pewny, że tam mniej więcej jest równe nachylenie 7-8 %. Dosyć szybko byliśmy przed zjazdem i koledzy zawrócili a ja postanowiłem jechać na szczyt. Po zjeździe trochę mocniej pojechałem końcówkę i czas wyszedł dobry: 25:44. Jak na jazdę byle wjechać to kolejny powód do optymizmu. Ubrałem się na zjazd, szybka fota i w dół. Zjazd znowu sobie odpuściłem, za dużo wody i kamieni by szaleć. Nawet udało się zjechać bez zatrzymywania i na deser pozostał Przegibek. W Międzybrodziu Bialskim ciekawa sytuacja, z przeciwka jechał samochód, dwa samochody go wyprzedziły i po chwili w samochodzie załączył się kogut. Był to nieoznakowany pojazd Policji, wyprzedzili go na zakręcie ze zbyt dużą prędkością i nie wiem czy nie na ciągłej linii. Przed Przegibkiem już lekko czułem nogi ale nie na tyle by mieć problem z podjazdem. Odcinek dojazdowy odpuściłem i gdy zrobiło się stromo to podkręciłem tempo. Podjazd z tej strony jest sztywniejszy niż ze Straconki i znowu nie jechałem na maksa. Przed szczytem wyprzedziłem jakiegoś kolarza i na szczycie nawet się nie zatrzymywałem tylko od razu w dół do Straconki i bocznymi drogami do domu. Pod koniec treningu już dosyć zimno. Jutro trening z Twomark Sport a później dzień odpoczynku.
https://www.strava.com/activities/963103607/segments/23575385226

Trening 43

Wtorek, 25 kwietnia 2017 · dodano: 25.04.2017 | Komentarze 0

Trochę nieplanowany trening. W góry miałem jechać dopiero w weekend, ze względu na dobrą pogodę i prawdopodobny start w czasówce w Żmigrodzie pojechałem. Nie było łatwo, wiatr był bardzo mocny i były momenty w których niemal stawałem w miejscu. Pojechałem w kierunku Szczyrku z myślą o zaliczeniu kilku podjazdów. Chciałem wjechać kilka górek na wysokiej kadencji. Na pierwszy ogień poszło Orle Gniazdo, dosyć trudny podjazd i przy miękkiej jeździe musiałem jechać dosyć mocno. Asfalt na podjeździe fatalny ale końcówka już wyremontowana. Czas wyszedł niezły. Po zjeździe ciągnący się odcinek pod Salmopol. Nieco łagodniejsze nachylenie pozwoliło na spokojniejsza jazdę. W połowie podjazdu już sporo śniegu przy drodze a na szczycie dobre 25 cm. Na szczyt wjechałem w czasie 15:42 czyli minutę wolniej niż dokładnie miesiąc temu. Zjazd był bardzo zimny i pod wiatr. Skręciłem na Wisłę Czarne i tam wiatr nie był tak odczuwalny. Skręciłem do Doliny Czarnej Wisełki, ten podjazd był bardzo spokojny, od połowy droga zanieczyszczona a na najostrzejszym fragmencie nawet zablokowana i był problem z przyczepnością, koło tylne buksowało. Po zjeździe do Istebnej jakieś chwilowe zniechęcenie i podjazd na Kubalonkę. Zacząłem dosyć mocno i po chwili mnie przytkało. Chciałem pojechać mocniejszym tempem, od połowy zaczęło się jechać lepiej i w sumie czas wyszedł dobry, rekord pobity ale myślałem, że będzie lepszy: 11:07 na prawie 4 kilometrowym podjeździe jest dobrym wynikiem. Zjazd do Wisły początkowo odpuściłem a na samym końcu przyśpieszyłem. Wreszcie jechałem z wiatrem, spokojnie dojechałem do Ustronia i na deser został podjazd na Równicę. Wybrałem wariant od Jaszowca. Początek spokojnie a w końcówce trochę mocniej i czas nieco ponad 20 minut. Na szczycie resztki śniegu i jakby mniejszy wiatr. Szybki zjazd na dół i do domu bocznymi drogami przez Lipowiec. Fajny trening, jeszcze trochę pracy mnie czeka by to wyglądało tak jak powinno. Największy problem tkwi w krótkich dynamicznych podjazdach, przed Górą Świętej Anny będę musiał jeszcze popracować nad tym. O Radków się nie boję, tam nie będzie takich odcinków i nawet przy obecnej formie powinno być dobrze. W tym tygodniu jeszcze ze 2-3 treningi chciałbym zrobić, w zależności od pogody.
https://www.strava.com/activities/957273301

Trening 42

Niedziela, 23 kwietnia 2017 · dodano: 23.04.2017 | Komentarze 0

Dzisiejsza pogoda to naprawdę porażka. Rano zapowiadało się na naprawdę ładny dzień i wyjechałem na wyczyszczonym po wczorajszym dniu Cube. Nie ujechałem 200 metrów i zaczęło padać. Wróciłem i zmieniłem rower, pod Twomark przyjechałem spóźniony. Jakoś nogi nie chciały kręcić i nawet będąc o planowanej 6:40 na Hulance już nikogo nie było. Jechałem swoim tempem i okazało się, że jakieś 2 minuty z przodu była grupa. Ich tempo było wyższe i nawet zawodnicy których w tamtym roku dublowałem na wyścigach się trzymali. Szkoda, że znowu pojechali bez nawet minuty czekania. Byłem trochę zły bo znowu musiałem sam się męczyć. Jakby chociaż raz jechali spokojnie to bym ich złapał, ale średnia prędkość jest ważniejsza. Jechałem w lekkim deszczu do Dankowic a później po suchych drogach. Różnica się powiększyła i już miałem ponad 5 minut straty. Na pagórkach w okolicy Oświęcimia popuściłem i popracowałem trochę nad kadencją. W Polance Wielkiej złapał mnie chwilowy ale mocny opad, nie wiem czy był to śnieg z deszczem czy grad ale w połączeniu z wiatrem w twarz trochę dał popalić. W Osieku już nie padało a kawałek dalej już były suche drogi. Skręciłem na Witkowice i poczułem, że jadę na obręczy, okazało się, że obręcz zrobiła dziurkę przy wentylu i dętka do kosza. Szybka wymiana, odzyskałem czucie w rękach i jazda dalej. Odechciało mi się już całkiem i dalsza jazda była już tylko by dojechać. Po paru kilometrach od wymiany zatrzymałem się i dokręciłem koło, słabo trzymał zacisk. Na wjeździe do Bielska kolejna dawka deszczu. Prawdziwa katastrofa była jednak później. Wyjechałem na szczyt przed zjazdem do Kamienicy i się zaczęło. Znowu jakiś śnieg walił, droga biała i kilka centymetrów śniegu wokół. Strasznie ślisko było i jakoś zjechałem. Dalej było trochę lepiej ale dalej śnieg sypał. Podobno od rana sypie a po drodze były miejsca nawet ze słońcem. Powoli zaczynam tracić nadzieję, że w tym roku będzie normalna pogoda do jazdy. Jak nie jest zimno to pada, jak nie pada to wieje, jak nie wieje to pada i tak w kółko. Ogólnie to ciekawa trasa, odwiedziłem drogi którym nie jechałem już x lat. W najbliższy weekend chyba odpuszczę sobie wszelkie wyścigi i zrobię w końcu kilka treningów w górach. Poprzedni tydzień był przez pogode odpoczynkowy to w tym muszę trochę dołożyć do pieca.
https://www.strava.com/activities/954048510

Dojazd, rozgrzewka i powrót

Sobota, 22 kwietnia 2017 · dodano: 22.04.2017 | Komentarze 0

Trening 38

Czwartek, 13 kwietnia 2017 · dodano: 13.04.2017 | Komentarze 0

Zastanawiałem się czy jechać. Od rana źle się czułem a w dodatku pogoda znowu w kratkę. W końcu zdecydowałem się na wyjazd, pomimo opadów deszczu postanowiłem chociaż przejechać trasę czasówki w Orzeszu. Szybko i byle jak zamontowałem lemondkę i zapomniałem dopompować koła, sprawdzając wcześniej miałem ponad 7 bar a na czasówce powinno się mieć więcej. Ustawienie lemondki było trochę złe bo powinienem mieć ją trochę bardziej z tyłu by mieć optymalną pozycję. Jednak Cube jest większy i tam takie ustawienie pasuje idealnie. Złożyło się tak, że do Pszczyny jechałem z bocznym. Za Zabrzegiem już suche drogi ale mocniejszy wiatr. Biłem się z myślami czy jechać na czas czy tylko się przejechać. Dosyć mocno pojechałem odcinek Pszczyna-Suszec. Dojeżdżając do Woszyc zdecydowałem, że jadę chociaż nie czułem się najlepiej i nogi były ciężkie po wczorajszym treningu. Rozpocząłem dosyć mocno i początek był z wiatrem i szybko byłem na rondzie. Do nawrotu dojechałem bez problemów i pomimo bocznego wiatru nie było tak źle, na nawrocie straciłem kilka sekund bo musiałem przepuścić samochody i odcinek do ronda znowu szybki. Za rondem zaczęły się lekkie schody. Najpierw jeden samochód wyjechał z posesji prosto pod moje koła, odbiłem na szczęście w prawo, wina była tylko i wyłącznie po jego stronie. Jeszcze przed najgorszym odcinkiem w Zgoniu samochód z przeciwka wyprzedzał i musiałem zwolnić by zdążył zjechać na właściwy pas. Później wyprzedziłem jakiegoś niedzielnego rowerzystę.  Zakręty dosyć szybko przejechałem a na skrzyżowaniu niestety musiałem się zatrzymać. Za skrzyżowaniem wiatr już zaczynał przeszkadzać ale jakoś jechałem do nawrotu gdzie musiałem przepuścić sznurek samochodów. Straciłem na tym sporo czasu, po nawrocie rozpędziłem się prawie do 50 km/h i dogoniłem samochód który jechał wolniej i znowu hamowanie i od nowa rozpędzanie. Dalsza droga to już wyłącznie walka z bardzo silnym wiatrem i słabymi nogami. Za zakrętami po wjeździe do lasu zobaczyłem przed sobą tego niedzielnego rowerzystę, jechał całym pasem bym go nie wyprzedził i coś krzyczał. Gdyby nie samochód jadący z przeciwka to pewnie udałoby się bez zwolnienia. Przy drugiej próbie wyprzedzenia go udało się, jednak byłem już przy krawędzi jezdni lewego pasa. Wybiło mnie to z rytmu i jechałem już strasznie ciężko do końca. Ogólnie to czas nie wyszedł zły, odliczyć te wszystkie starty czasowe których na czasówce by nie było i już jest zysk około minutowy. Lepszy rower, świeże nogi i dobra rozgrzewka i czas może być sporo lepszy. Z dzisiejszego 29:49 jestem zadowolony biorąc pod uwagę wszystkie czynniki jakie na niego wpłynęły a jeszcze jakaś rezerwa była. Po przejeździe już w tlenie do domu. Lemondka pomogła bo jechałem trochę szybciej i byłem przed zmrokiem w domu. Jutro odpoczynek a w sobotę 3x20 minut w strefie 4, na podjeździe(Równica lub Salmopol). 
https://www.strava.com/activities/940650835/overvi...

Trening 37

Środa, 12 kwietnia 2017 · dodano: 12.04.2017 | Komentarze 0

Trening składający się z dwóch części. Na początek pojechałem sam by trochę się rozkręcić przed treningiem grupowym. Jechałem głównie w 2 strefie ale zrobiłem jedną długą tempówkę w 3 strefie i dwa krótkie podjazdy w 4 strefie. Kręciło się dobrze tylko jakoś nie mogłem wejść w strefę 5. Czułem jeszcze rezerwy ale nie mogłem ich wykorzystać. Po niecałych 2 godzinach pojechałem do domu trochę zmienić ubiór, zabrałem przygotowany wcześniej bidon i ruszyłem pod Twomark. Na miejscu było 8 osób i jedna dołączyła w trakcie. Po dosyć spokojnym dojeździe do Jasienicy od razu poszło mocne tempo. Na początku wszyscy jechali razem do pierwszego większego podjazdu. Wojtek narzucił mocne tempo i z przodu było 5 osób. Ja miałem problem, nie mogłem złapać rytmu i w efekcie na szczyt wjechałem już z niewielką stratą. Później koledzy zwolnili i wszystko się zjechało. Bardzo dobrze się współpracowało, w 5-6 osób dawaliśmy równe i mocne zmiany i przed drugim podjazdem w Międzyrzeczu uformowała się 6 osobowa grupa. Miałem to szczęście, że na podjazd wjechałem na zmianie, jadący za mną Janek podkręcił tempo i w efekcie znowu trochę straciłem, ale na wypłaszczeniu złapałem grupkę i nastąpiło lekkie rozluźnienie. Po zjeździe i przejechaniu najgorszego odcinka z dużym ruchem wjechaliśmy na drugą rundę. Po początkowej współpracy przed podjazdem znowu będąc na zmianie, poszedł atak, tym razem to kolega na ostrym kole podkręcił tempo. Na podjeździe miałem znów lekkie problemy ale jakoś wjechałem zaraz za czołówką. Dwóch Wojtków już miało lekkie problemy z utrzymaniem tempa. Nudny odcinek do Międzyrzecza był dosyć spokojny a dalej już ładna jazda po zmianach. Po drodze lekkie zwolnienie z powodu przejazdu pojazdów służb specjalnych i na podjazd wjechałem na pierwszej pozycji i zaraz na początku Janek wyszedł na czoło. Znowu miałem lekkie problemy ale starta nie była duża i przed zjazdem byłem w 6 osobowej grupie. Jazda poz zmianach do Rudzicy i znowu ogień pod górkę. Tym razem wjechałem na szczyt z Wojtkiem kilka sekund za grupą. Przed zjazdem wyszedłem na zmianę i podkręciłem tempo i zrobiła się nawet lekka dziura. Był moment gdy Janek z Wojtkiem przyśpieszyli jakby chcieli nam odjechać. Nie trwało to długo i znowu grupa się połączyła. Po lekkim zwolnieniu Wojtek dał ostatnią zmianę i przyszła moja kolej. Zaczynałem podkręcać tempo i jechałem długo na czele. Dopiero przed szczytem podjazdu zjechałem na tył 4 osobowej grupki. Kolega na ostrym kole naciągnął trochę grupę i zostałem parę metrów z tyłu. Na zjeździe trochę straciłem ale jechałem jako 3. Po zjeździe rozpędziłem się do 40 km/h i jechałem tak prawie do mety. Na mecie byłem 10 sekund za Jankiem a tuż za Sławkiem. Trochę dłuższa trasa a może byłoby 2 miejsce. Nie jest źle, brakuje wytrzymałości siłowej, za mało jeździłem w strefach 4,5 i wszystko dzisiaj wyszło. Trasa jest bardzo dobra, trochę dziur i jeden nerwowy odcinek. Długość 14 km też odpowiednia. Jest potencjał na naprawdę dobre ściganie, przyjedzie więcej osób i będzie więcej mniejszych grup oraz większe różnice. Czasy wyszły zbliżone do siebie, ok.24:30. Jak potrenuję więcej w wyższych strefach to nie będę miał problemów utrzymać wysokie tempo na podjazdach. Następnym razem może pojadę na Cube i już powinno być lepiej. Na jutro planuję objazd czasówki w Orzeszu. Jak będzie pogoda i siły to spróbuję pojechać na czas. A w weekend tylko góry. 
https://www.strava.com/activities/939330003

Trening 34

Sobota, 8 kwietnia 2017 · dodano: 08.04.2017 | Komentarze 0

Ciężki dzień, na dzień dobry wyjazd opóźniony przez ulewę o prawie godzinę a później jazda w deszczu i po mokrej drodze. Na dzień dobry już wiedziałem, że nie będzie łatwo i będę musiał się sprężyć by wrócić przed 13. Ubrałem się tak by móc ewentualnie jechać w deszczu, coś za coś i jazda nie była wygodna oraz wydajna. Na szczęście wiało z północy i nie musiałem się męczyć pod wiatr. Za Skoczowem coś przeskoczyło w tylnym kole. Jechałem dalej i już wiatr się lekko odwrócił i zaczął przeszkadzać. Jechałem niby dosyć dobrym tempem, męczyłem się a jakoś specjalnie szybko nie było. Po ponad godzinie w deszczu napęd przestał pracować jak należy, dopóki było mokro to jeszcze jakoś szło, później już ledwo, ledwo. Na większości górek przyśpieszałem i wyszło sporo jazdy w 4 strefie, o to mi dzisiaj chodziło. Po 70 km się zatrzymałem i wtedy zauważyłem, że w tylnym kole mam urwaną szprychę, to musiało strzelić w kole gdy coś słyszałem. Poluzowałem lekko hamulec bo dosyć mocno obcierał a ja tego nie słyszałem. Od tego momentu jazda była jakby lżejsza ale sił zaczynało powoli brakować. Skróciłem trochę trasę, ominąłem jeden ciekawy podjazd oraz skręciłem jedną drogę wcześniej w lewo. Podjazd był długi z ciężką końcówką. Po wjeździe do Polski pojechałem jeszcze mocniej jeden podjazd i później już spokojniej. Tętno było wysokie, nogi się gotowały w stroju przeciwdeszczowym, ale nie chciało mi się stawać i rozbierać, bo jeszcze gdzieś mogło być mokro. Jakoś udało się dowlec do domu przed 13. Ciężki trening, takie dają najlepsze rezultaty. Dyspozycja nie była najlepsza, oby jutro było lepiej. Powoli trzeba się przygotowywać do wejścia w rytm startowy. Jutro trening z dwoma górskimi podjazdami. Ze względu na brak czasu na naprawę koła oraz chwilowy brak zapasu jutro pojadę na Cube.
https://www.strava.com/activities/932807776

Trening 25

Czwartek, 23 marca 2017 · dodano: 23.03.2017 | Komentarze 0

Kolejny długi trening wytrzymałościowy. Powoli kończę budowanie bazy tlenowej i niedługo zaczną się mocniejsze treningi. Dzisiejszy trening był ciężki z kilku powodów, głównym była pogoda, jak wyjeżdżałem to było zimno i trochę marzłem, nie mogłem się zagrzać bardzo długo. Po wyjeździe za miasto od razu pojawił się silny i zimny wiatr ze wschodu. Pierwsze 60 km było pod wiatr. Jechałem dosyć dobrym tempem ale po 30 km miałem już trochę dość tego wiatru i wtedy pojawiło się wybawienie, na rondzie w Brzeszczach spotkałem kolarza z Oświęcimia i po równych zmianach dojechaliśmy do jego miasta. Przez Oświęcim przejechałem dosyć szybko a problemy zaczęły się za miastem. Dwa zwężenia z ruchem wahadłowym, okazało się, że trwa budowa ronda i nowej drogi przez las, ciekawe gdzie ta droga poprowadzi, trzeba będzie ją sprawdzić. W Libiążu skręciłem na rondzie w kierunku Krakowa i zaczął się 12 kilometrowy odcinek z wiatrem w twarz. Jakoś udało się przetrwać i w Babicach skręciłem w prawo na Zator i od razu jazda stała się dużo przyjemniejsza. Z wiatrem jechałem spokojnie 40km/h, momentami gdy droga skręcała lekko na wschód to zwalniałem. Szybko byłem w Zatorze i tam pojawiło się nowe rondo i dwa zamknięte zjazdy na powstającą obwodnicę miasta. Kolejne kilometry uciekały bardzo szybko, pagórkowaty odcinek w Polance Wielkiej przejechałem cały z blatu a zwykle tam cierpiałem. Przed Wilamowicami mignęła mi koszulka Reprezentacji Polski. Okazało się, że to Justyna Kaczkowska, udało mi się do niej dojechać i praktycznie do końca treningu już jechaliśmy razem, nie była bardzo rozmowna, pod koniec treningu była sekcja pagórków i musiałem jechać dosyć mocno by nie zostać z tyłu. Rozdzieliliśmy się na granicy Bielska oraz Jaworza. Trening początkowo nie był najlepszy ale zakończył się przyjemnym akcentem. Myślałem, że wiosna już z nami zostanie a tak nie jest niestety i dalej trzeba katować się w grubych ciuchach. Ta trasa zawsze jest dla mnie oceną możliwości przed sezonem. Jeżdżę ją co roku na początku sezonu i mogę powiedzieć, że jest lepiej niż w dwóch ostatnich sezonach. Pierwszy sprawdzian już w sobotę na podjeździe. Jeszcze nie wiem czy będzie to Żar, Równica czy Salmopol i porównanie czasu do poprzednich lat. W niedzielę kolejny trening wytrzymałościowy, tym razem w grupie z Twomark Sport.
 https://www.strava.com/activities/911096398