Szósty dzień obozu był dla mnie najgorszy, pomimo dobrej pogody i niezbyt trudnej trasy moja dyspozycja była daleka od oczekiwanej i męczyłem się strasznie podczas jazdy.
Wyjazd przed 10 i dobrze znany zjazd na początek, nie szalałem zbytnio i mimo faktu, że miałem małą przewagę na początku, do głównej drogi dojechałem w grupie. Na rondzie małe komplikacje, za rondem prace porządkowe na moście, wreszcie sprzątnęli cały piasek który tam zalegał od dawna. Pierwszy podjazd nastąpił już po 4 kilometrach, krótka lecz stroma wspinaczka na Czarną Górę nie wyglądała jeszcze tak źle jak dalsza jazda. Po długim zjeździe do Trybszu i skręcie w prawo w kierunku Niedzicy utworzył się szyk i zaczęliśmy jechać po zmianach. Gdy było pod górę to wszystko wyglądało nieźle a gdy zaczął się zjazd w dół do Niedzicy to miałem problemy by utrzymać się na kole. Po drodze niebezpieczna sytuacja z samochodem, byłem wtedy na zmianie i wyprzedziłem pojazd lewą stroną, nie wszyscy zdążyli przejechać i na moment się podzieliliśmy. W Niedzicy wypadł mi baton i na moment się zatrzymaliśmy. Fajny podjazd doprowadził nas do głównej drogi prowadzącej na Nowy Sącz. Droga prowadziła niemal cały czas w dół i miałem sporo problemów by jechać tempem grupy. Szybki odcinek skończył się w Tylmanowej gdzie skręciliśmy w lewo na Ochotnicę. Tam krótka przerwa i nieco spokojniejsza jazda w górę. Podjazd był łagodny i nudny, jedyną atrakcją był popis kierowcy Opla. Końcówka podjazdu była trudniejsza i tam nastąpił podział a nawet ataki ze strony innych Jas-Kółek. Ja wjechałem swoim tempem i nagrodą był długi, techniczny zjazd, dobrze mi się zjeżdżało, w szybszej jeździe przeszkodziły samochody. Po tym zjeździe już nie było ciekawie, początkowo po nie najgorszej nawierzchni a później po bocznych dróżkach. Dojechaliśmy do bufetu w Białce. Droga do Bukowiny była wesoła, ostatni podjazd do ronda każdy pojechał swoim tempem, ja odpuściłem zupełnie i z treningu wróciłem jako ostatni. Po jeździe czułem się lepiej niż rano.


Pokaż trasę GPS

Zdecydowanie najlepszym dniem obozu był piątek i wyjazd na Śląski Dom. Pogoda od rana bardzo dobra, pomimo prognoz mówiących o burzach i deszczach. Kieszonki były wypełnione po brzegi, prócz kurtki i rękawków, nie brakło sporej ilości jedzenia.
Wyjazd po 9:30 i od razu zjazd, dobrze już znany i chciałem sobie zjechać szybciej, w pewnym momencie przy ponad 60 km/h podbiło mi koło i ledwo się wybroniłem przed wjazdem na pobocze, do końca zjechałem już wolniej. Za rondem Andrzej łapie gumę i chwila przerwy. Gdy już ruszyliśmy to chwilę trwało zanim uformowała się współpraca i jazda po zmianach. Do pierwszego podjazdu na Słowacji dojechaliśmy wspólnie, tam się podzieliło i w 3 wjechaliśmy na szczyt, ja spokojnie ruszyłem w dół, by nie stracić za dużo na zjeździe i po kilku kilometrach mnie złapali. Gdy droga prowadziła w dół, trzymałem się z tyłu, na przód wyszedłem po skręcie w prawo w kierunku Starego Smokowca. Droga prowadziła głównie w górę i dłużyła się strasznie. Po ponad 30 minutach od skrętu w prawo dojechaliśmy do podnóża podjazdu pod Hrebienok. Krótki podjazd z dosyć dużym nachyleniem. Całkiem spokojna jazda nie wchodziła w grę, miała to być rozgrzewka przed Śląskim Domem. Od razu zjechałem w dół z postojem po drodze i tam poczekałem na wszystkich. Do podnóża podjazdu pod Śląski Dom było niedaleko, wystarczyło to jednak by rozdzielić grupę. Gdy wszyscy dojechali to zaczęliśmy podjazd. Nie wiedziałem czego się spodziewać wiec nie jechałem na 100 %. Nikt chyba nie jechał na maksymalnych obrotach i po chwili zostałem sam, z przodu był jakiś kolarz na MTB. Gdy się do niego zbliżałem to on wstawał z siodełka i odjeżdżał, tak się czarowaliśmy przez niemal połowę podjazdu. Później jadąc równym tempem zostałem sam i największą przeszkodą była nawierzchnia. Miejscami nie było asfaltu a jak był to nierówny i dziurawy. Podjazd skończył się szybko, dopiero ostatnie 300 merów pojechałem bardzo mocnym tempem. Czas wyszedł dobry. Gdybym go znał i jechał na czas to spokojnie 2-3 minuty dałoby się go poprawić. Na szczycie czas na zdjęcia, posilenie się i zaopatrzenie w wodę. Zjazd wolny i asekuracyjny, by nie złapać gumy. Kiedy wszyscy dojechali to ruszyliśmy dalej, przejeżdżając przez Stary Smokowiec korciło mnie by skręcić po raz drugi tego dnia na Hrebienok. Raczej nie byłoby więcej chętnych a samotna jazda nie bardzo mi się uśmiechała. Jazda główną drogą nie należała do przyjemnych, sporo samochodów, dziur które doprowadziły do podzielenia na dwie grupki. Po czasie na moment się to zjechało ale gdy pojawił się kolarz na elektrycznym rowerze który chciał się z nami ścigać znowu zaczęło się rozrywać. Ostatecznie podzieliliśmy się na dwie grupy, jedna pojechała najprostszą drogą do Bukowiny a osoby które czuły się jeszcze na siłach dłuższą drogą przez Łapszankę. Podjazd pod Zdiar wjechaliśmy wspólnie, na długim zjeździe do Ostruni się rozjechaliśmy a kolejny podjazd na Łapszankę zaczęliśmy wspólnie. Nachylenie było spore i każdy jechał swoim tempem. W połowie podjazdu zaczęło padać a nawet lać i gdy znalazłem kawałek suchszego miejsca to zatrzymałem się by ubrać kurtkę. Otfin mnie minął a na Tomka i Marcina nie czekałem bo wiedziałem, że się nie zgubią a nie chciałem zbyt długo stać bo później nie umiałbym jechać. Na zjeździe już przestało padać i na moment zjechaliśmy się z Grzesiem. Po dojeździe do Bukowiny gdzie Otfin mi gdzieś zniknął zatrzymałem się bz rozebrać kurtkę i ruszyłem na ostatni podjazd. Po raz pierwszy na obozie jechałem ten odcinek w górę, pierwszą ściankę pokonałem bardzo topornie a druga poszła już lepiej. Na koniec chwila rozjazdu i kolejne mycie roweru i suszenie ubrań.

Pokaż trasę GPS

Dzisiejszy dzień był inny niż pozostałe. Zamiast jazdy na rowerze miała być piesza wędrówka po szlakach. Wyznaczona trasa nie była tak trudna by obawiać się o problemy z jej pokonaniem. Przejście 13 kilometrowej trasy zajęło 5 godzin i nie przeszkodziło to by wieczorem o 19 wyruszyć na krótką rundę po okolicy.
Wyjechaliśmy we 3 w kierunku Jurgowa. Równa, spokojna jazda po zmianach i szybkie pokonywanie kolejnych kilometrów. Na trasie kilka podjazdów, trudniejszy nastąpił dopiero około 20 kilometra. Jechaliśmy cały czas razem i na Głodówkę wjechaliśmy razem, dopiero na zjeździe zostałem z tyłu. Nie starałem się zjeżdżać szybko a i tak nie był to zły zjazd. Do pensjonatu dojechaliśmy przed zmrokiem.


Pokaż trasę GPS

Trzeci dzień obozu przywitał nas pochmurnym niebem z którego po jakimś czasie zaczął padać deszcz. Wspólnie podjęliśmy decyzję o wyjeździe na termy a trening miał odbyć się po południu. Czas szybko leciał i pogoda się poprawiła na tyle, że przed 15 można było wyjechać na trasę. Chciałem zrobić ten test FTP i nie wiem czy to był dobry pomysł, wybrałem najdłuższy podjazd w okolicy Bukowiny, ponad 7 kilometrowy odcinek z Białki na Głodówkę. Zrobiłem krótką rozgrzewkę i po zjeździe z Bukowiny w dół nawróciłem i zacząłem test. Ruszyłem mocno a po chwili lekko popuściłem bo tempo było za mocne. Trzymałem w miarę równy poziom i gdy zrobiło się stromiej jechałem mocniej, zapomniałem, że ten podjazd ma zmienne nachylenie i są fragmenty z nachyleniem 1-2 % a także 8-10 %. Na tym łagodniejszym odcinku miałem problem z utrzymaniem założonej mocy a prędkość przekraczała 35 km/h. Na rondzie niestety musiałem zwolnić i straciłem na tym sporo, chcąc to szybko nadrobić, straciłem dużo sił i ostatnie 5 – 6 minut testu było ciężkie, miałem jechać już ile mogę a jechałem gorzej niż w początkowej fazie podjazdu. Siłą woli dokończyłem test i wynik pokazany przez licznik wyszedł słaby, gorszy niż się spodziewałem i gorszy niż być powinien po kilku tygodniach treningów. Ostatnie 300 metrów podjazdu pojechałem już na zupełnym luzie i odzyskałem nieco sił. Po nawrocie i zjeździe do ronda na moment zwolniłem zastanawiając się czy reszta Jas-Kółek już wyjechała. Popatrzyłem na zegar i byłem niemal pewny, że są jakieś 10 minut z przodu więc zjechałem do Poronina. Nie kombinowałem już z szukaniem drogi i pojechałem objazdem i trafiłem na drogę prowadzącą do Zębu. Cały podjazd jechałem spokojnie pilnując tylko kadencji. Wahałem się, czy jechać w prawo czy prosto. Nic nie zapowiadało opadów deszczu wiec pojechałem prosto. Szybki zjazd i długi, nudny odcinek do Ratułowa. Tam odbiłem w prawo na Czerwienne i fajną drogą dojechałem do Zębu. Widząc już czarne chmury na horyzoncie postanowiłem jechać przez Gliczarów. Znalazłem ciekawą drogę i skręciłem w prawo, początek był łagodny a po łuku w prawo pojawiła się ściana, puszczenie hamulców nie wchodziło w grę a i tak ledwo zmieściłem się w zakręcie, zaraz za zakrętem sporo żwiru i fajna droga. Dalszy zjazd szybki i zjechałem do Białego Dunajca. Tam kilka znaków mówiących o objazdach i musiałem skręcić w lewo i dojechałem do głównej drogi, około 100 metrów od zjazdu na Gliczarów. Wjechałem pod górę tą samą drogą co w poniedziałek i na szczycie zaczęło padać. Ostatnie 3 kilometry to już mocna jazda, by jak najmniej jechać w deszczu. Zjazd nie należał do przyjemnych a po jeździe to co lubię najbardziej czyli czyszczenie roweru i suszenie ciuchów.


Pokaż trasę GPS

Drugi dzień obozu nie zaczął się idealnie, pogoda nie była pewna i prawdopodobieństwo, że uda się przejechać całą zaplanowaną trasę i nie zmoknąć było bliskie zera. Temperatura też nie rozpieszczała i miałem dylemat, jak się ubrać, ostatecznie wybrałem bluzę i nogawki a kurtka wylądowała w kieszeni. W planie był Test FTP ale pogoda na to nie pozwoliła.
Po pierwszym zjeździe było zimno, na szczęście dalsza droga prowadziła głównie w górę więc można było się rozgrzać. Tempo było równe i szybko dojechaliśmy do skrzyżowania za granicą. Na pierwszym podjeździe tempo wzrosło i grupka się rozerwała, ostatecznie we 3 dojechaliśmy na szczyt pierwszego trudniejszego wzniesienia. Powoli zacząłem zjeżdżać, po chwili już zaczynało padać, poczekałem na resztę i gdy się zjechaliśmy to na chwile się zatrzymaliśmy i zdecydowaliśmy, że zmieniamy trasę, w międzyczasie deszcz rozpadał się na dobre. Grupa znowu się rozerwała i ostatecznie pojechaliśmy prosto a mogliśmy skręcić w lewo i skrócić trochę trasę. Dalsza droga w strugach deszczu przebiegała ścieżką rowerową poza szosą i tak aż do Spiskiej Beli. Powoli przestawało padać a moje nogi nie chciały kręcić. Na moment zostałem za grupą i dopiero gdy nachylenie wzrosło to dołączyłem do pozostałej 8. Kiedy zaczął się podjazd podkręciłem tempo, musiałem się rozgrzać i po kilku minutach mocniejszej jazdy, jechało się dużo lepiej. Fajny podjazd szybko się skończył i zacząłem zjeżdżać. Jechałem spokojnym tempem i po kilku kilometrach dojechał do mnie Tomek i wspólnie dojechaliśmy do granicy. Kiedy wszyscy dojechali to okazało się, że Grzesiowi pękła szprycha w tylnym kole. Szybkie rozebranie się, zrobiło się za ciepło i uzupełnienie kalorii. Kiedy ruszyliśmy to Otfin został trochę z tyłu i zaczekałem na niego. Szybko dogoniliśmy grupę i skręciliśmy w zupełnie nie znane mi tereny. Droga prowadziła raz w górę, raz w dół wzdłuż jeziora Czorsztyńskiego. Na znaną mi drogę wjechaliśmy w Trybsza i na koniec czekały nas jeszcze dwa podjazdy. Najpierw dosyć długi podjazd ze stromą końcówką w Czarnej Górze. Pojechałem już na luzie i dopiero na stromym odcinku podkręciłem trochę tempo. Po zjeździe rozdzieliliśmy się, część osób pojechała prosto do pensjonatu a reszta dłuższą drogą. Po drodze postój na uzupełnienie płynów i ostatni podjazd przez Brzegi. Po tym postoju starałem się już jechać spokojnie i nie zmęczony dojechałem do Bukowiny.


Pokaż trasę GPS