Mocny trening w pagórkowatym terenie. Nie chciałem jechać w góry i wybór padł na pagórkowaty teren. Szybko zaplanowana trasa i w drogę. Noga nie podawała na początku najlepiej. Nie lubię gwałtownych zmian pogody a taką był spadek temperatury do 13 stopni, wiatr i brak słońca.  Z grona kilkunastu krótkich podjazdów 4 pojechałem mocnym tempem. Na każdym z nich poprawiłem najlepszy czas a na pozostałych też niedużo brakło. Noga podaje i jestem pełen nadzieii, że 2 września w końcu wszystko zagra tak jak powinno. 
https://www.strava.com/activities/1145860693

Bardzo pechowy dzień, na początek fatalna pogoda która pozwoliła wyjechać w miarę sprzyjających warunkach dopiero przed 18. Zamiast jechać przez Jaworze pojechałem główną drogą. Nie był to zbyt dobry pomysł, ruch spory i nerwowi kierowcy. Droga też w trakcie remontu i miejscami występują dziury. Większość z nich ominąłem ale w pewnym momencie nie mogłem. Będąc już któryś raz obtrąbiony przez kierowców, nie byłem w stanie ominąć dziury, na całe szczęście z dwóch dziur obok siebie trafiłem w tą mniejszą. Byłem pewny, że złapię gumę i polecę na bok. Nic poważniejszego się nie stało, jedynie dwie szprychy popuściły co stwierdziłem dopiero później. Jechałem dalej i niestety to nie koniec nieszczęśliwych sytuacji na trasie. Jadąc spokojnie wolnym tempem przy krawędzi drogi zostałem znowu strąbiony. Myślałem, że to pozdrowienia ale przekonałem się później, że to upomnienie. W Górkach Wielkich na poboczu zobaczyłem tego gbura i zatrzymałem się. Ostra wymiana zdań z której wynikło, że niby jestem zagrożeniem dla ruchu i nie powinienem jeździć głównymi drogami, to kolejny kierowca który sobie wyobraża nie wiadomo co, najciekawsze jest to, że wszyscy są z tego samego miasta. Odechciało mi się dalszej jazdy i pojechałem do domu. Zauważyłem przy okazji problem z przednim kołem, zaczęło bić na boki, może nie mocno ale zauważalnie. Modliłem się tylko o dojechanie do domu i szczęśliwie się udało. Treningiem tego nazwać nie można. 
https://www.strava.com/activities/1143490219

Krótki trening, nie miałem za bardzo pomysłu na trasę więc wybór padł na Równicę. Od samego wyjazdu wiatr dawał się we znaki, jechało się całkiem dobrze i w Skoczowie lekka ulga, że nie trzeba już walczyć z wiatrem. Sprawnie dojechałem do Ustronia i po 50 minutach byłem u podnóża podjazdu. W tym sezonie już sporo razy byłem na Równicy a zaledwie trzykrotnie jechałem od mostu na Wiśle. Zacząłem dosyć spokojnie i po przejechaniu kostki mając w miarę dobry czas podkręciłem tempo. Równa jazda do końca dała dobry czas a wcale bardzo mocno nie jechałem. Myślę, że rekord mógł dzisiaj paść. Po wjechaniu na górę zauważyłem Andrzeja i zawróciłem. Wspólnie jechaliśmy w kierunku Górek Wielkich częściowo bocznymi drogami i tam się rozdzieliliśmy. Samotnie pojechałem jeszcze na Grodziec i przez Jaworze z kilkoma podjazdami dojechałem do domu. Górskie Mistrzostwa przełożone na przyszły tydzień, dla mnie to ma być trening więc co się odwlecze to nie uciecze. Może popołudniu jutro uda się pojeździć. Myślę o zaatakowaniu jakiegoś podjazdu na czas.
Podjazd:
I. Równica od Mostu na Wiśle 4,8 km 390 m ( 8,3 % ):  0:18:12 ( 15,82 )   171 ( 87 % )
https://www.strava.com/activities/1140692836

Spokojny trening. Pogoda nie należała do moich ulubionych i ciężko się kręciło. Im bliżej końca to pogoda lepsza lecz mocniejszy wiatr. 

Najdłuższy etap i chyba najprostsza trasa. Na starcie byłem 30 minut przed czasem jako pierwszy w sektorze. Inni znowu kombinowali i po starcie byłem na około 20 pozycji. Do pierwszej ścianki nie straciłem nic i dopiero na wzniesieniu zostałem lekko przyblokowany. Tempo było wolne i na Przełęcz wjechaliśmy w dużym składzie. Bardzo szybki zjazd i w Kamesznicy zwolnienie i najpierw było 30, później 40 a w Milówce nawet około 50 osób z przodu. Niektórzy próbowali mnie blokować i byłem bardzie z tyłu tej dużej grupy. Im bliżej właściwego podjazdu na Kotelnicę tym przemieszczałem się bliżej przodu. W pewnym momencie znalazłem lukę i przeskoczyłem ponad 20 miejsc do przodu. Jechaliśmy całą ławą i momentami trzeba było puszczać samochody. Przed szczytem byłem jako 5-6 i tak zaczęliśmy zjazd. Po zjeździe było nas około 10 osób i myślałem, że tempo będzie szybsze, na moment wyszedłem na czoło ale szybko się schowałem.Znowu się zjechało i do podnóża podjazdu na Granicę jechaliśmy w dużej grupie. Podjazd zaczynałem gdzieś z końca i nie bardzo mogłem wyprzedzać. Gdy zrobiło się stromiej próbowałem zmienić przełożenie i coś ciężko szło. Przed zjazdem miałem stratę ale jakimś cudem dojechałem do grupy za dziurawym odcinkiem. Nie mogłem zmieniać przełożeń,w górę się dało, w dół już niekoniecznie. Po wjeździe na główną drogę linka ostatecznie nie wytrzymała i łańcuch spadł z kasety rysując po ramie. Zatrzymałem się, ustawiłem przerzutkę na 12 z tyłu i przepychając jechałem dalej. Po płaskim szło dobrze, w pewnym momencie skręciłem w lewo i 3 grupę miałem na wyciągnięcie ręki i przed podjazdem znowu się zatrzymałem. Chciałem coś zrobić z przerzutką i bawiłem się 15 minut. Miałem już po wyścigu i chciałem tylko dojechać do mety. Ostatecznie ustawiłem 13 z tyłu i przepychając ruszyłem dalej, nie wiem po co ruszałem linkę i zdemontowałem pancerze i jeden wypadł, dobrze, że szybko się zorientowałem i wracałem się tylko 200 metrów. Dalsza jazda to katorga. Nie mówiąc już, że jechałem prawie na samym końcu. Końcówka podjazdu mnie dobiła, ledwo wjechałem jadąc chyba 5 km/h z kadencją około 20. Później szybsze odcinki i jazda około 40 kim/h do drogi w kierunku granicy czeskiej. Droga pofałdowana i na jednym z trudniejszych odcinków spasowałem i 200 metrów szedłem pieszo. Na bufecie złapałem banana i szybko w dalszą drogę. Przed Hyrczawą fajna droga i udało się wszytko przejechać. Na tym odcinku zyskałem około 10 pozycji. W Jaworzynce kolejna ledwo wjechana ściana. Na rondzie ledwo uniknąłem zderzenia z samochodem, kierowca zignorował sygnał strażaka i wjechał na rondo. Ostatnie 4 kilometry to dla mnie katorga. Podjazd do Istebnej mnie wykończył, 200 metrów podchodziłem i na szczycie zobaczyłem Otfina. Dojazd do Złotego Gronia nie jest trudny i nawet nie wiem kiedy zaczął się ostatni podjazd. Wjechałem do bramy i 150 metrów z buta. Ostatnie kilkaset metrów wjechałem i na odległym miejscu przekroczyłem linę mety. Szkoda defektu, ale taki jest sport. Miałem przynajmniej cel na ostatni etap.

Pierwszy etap to tradycyjnie czasówka. Pogoda od rana niezbyt zachęcająca do jazdy ale im bliżej startu tym lepsza pogoda. Startowałem jako jeden z ostatnich. Rozgrzałem się dosyć dobrze i o 11:52 stanąłem na starcie. Od początku jechałem mocnym tempem i przed połową trasy dogoniłem jednego zawodnika. Na rozwidleniu miałem czas poniżej 7 minut i czułem dobry wynik. Musiałem zwolnić, z przeciwka jechało 2 zawodników a ja miałem wyprzedzać kolejnego i nie miałem miejsca. Może straciłem na tym 5 sekund, nie wiem. Pod koniec widziałem jeszcze jedną osobę blisko, zaczęło mnie już brakować i nie zbliżyłem się już do niego i z dobrym czasem przekroczyłem linię mety. Czas dawał mi 1 miejsce w kategorii A i 7 w OPEN, na metę dojeżdżali kolejni zawodnicy i plasowali się za mną. Do końca nic się nie zmieniło i po raz pierwszy mogłem się cieszyć z wygranej. Co prawda to był dopiero 1 etap, ale wygrana to wygrana. Nie potrzebowałem zbyt wiele czasu na regenerację i w dobrej formie byłem na starcie 2 etapu.

Krótkie sprawdzenie sprzętu i nogi przed Road Trophy. Dwa podjazdy, pierwszy na luzie a drugi już bardzo mocnym tempem. Najlepszy czas poprawiłem o 10 sekund. 

Drugi, moim zdaniem najciekawszy etap Road Trophy. Przyjechałem na start 15 minut przed czasem i nie miałem dobrej pozycji startowej. Udało się przepchać do przodu, ale tradycyjnie niektórzy ustawili się poza sektorem i po starcie byłem około 20 pozycji. Tempo od początku dosyć spokojne, na jednym z zakrętów zostałem zepchnięty z trasy i straciłem kilka pozycji. Przed pierwszą ścianką tempo wzrosło i na całe szczęście nikt się nie zatrzymał i płynnie przejechaliśmy ten odcinek. Tempo było mocne i sporo osób jechało z przodu. Przed Przełęczą Koniakowską byłem trochę za czołówką. Szybki zjazd i gonitwa, jazda ponad 50 km/h i nie potrafiłem dogonić czołowej grupy. Za Kamesznicą miałem stratę do około 35 osobowej grupy. Przez Szare nie potrafiłem dogonić czołówki. Plusem tej sytuacji był fakt, że na płytach nie było tłoku i szybko przejechałem ten odcinek. Po wjeździe na rundę byłem sam, z przodu nie widziałem nikogo, blisko z tyłu było chyba 10 osób. Zjazd przez Tarliczne dosyć szybki i grupa mnie doścignęła. Mocno wjechałem na Kotelnicę i przeskoczyłem do 2 grupy z którą jechałem do mety. Na podjazdach nie jechałem na maksa i tak momentami odjeżdżałem. Na 3 rundzie zaatakował Tomek Matoga, miałem nad nim prawie minutę przewagi po czasówce i musiałem kontrolować. Przed ostatnim podjazdem różnica wynosiła około 30 sekund. Nie kalkulowałem, pojechałem ile mogłem i przyjechałem 8 sekund za Tomkiem. Dało to dobre 17 miejsce w OPEN i 7 w kategorii A. Generalnie byłem 15 w OPEN i 6 w kategorii A. Pierwsza grupa się porwała doszczętnie i jakiś wstępny obraz końcowej klasyfikacji już był. Po wyścigu pozostało wrócić do Istebnej przez Ochodzitą.