Wreszcie jakiś trening, przy takiej regularności moja obecna forma nie jest taka zła jaka mogłaby być. Strasznie wiało dzisiaj i miało to wpływ na przebieg treningu. Na cotygodniowym środowym treningu zjawiło się kilkanaście osób, dobrze, że nie przyjechali najlepsi zawodnicy z Jafi Sport bo byłaby tradycyjna rzeź. Nie wystarczyło to jednak do jazdy w czołówce. Dojazd do Rudzicy spokojny i na podjeździe nikt nie odpadł. Znowu się nie udało przepchać do przodu i na zjeździe odpadłem. Silny wiatr i moja niska waga zrobiły 10 sekund różnicy do grupy i po ptokach. Próba gonitwy i pomimo dobrej w moim odczuciu jazdy nie zdziałałem wiele. Do końca rundy wyprzedziłem kilka osób i z około minutową stratą wjechałem na rundę numer 2. Po zjeździe dogoniłem Grześka i po zmianach dojechaliśmy do Międzyrzecza. Zamiany były krótkie, płynne i szybkie. Momentami trochę odjeżdżałem ale nie na tyle by urwać się do przodu. Mocno pojechałem podjazd w kierunku Rudzicy i dobrze zafiniszowałem. Trzecią rundę odpuściłem a okazało się, że niedalekjo z przodu jedzie kilkuosobowa grupa i byłaby szansa ich dogonić. Po około 20 minutach postoju powrót do domu w zapadających ciemnościach. Następny trening nie wiem kiedy, jak czas pozwoli.

Kolejny już środowy trening z TwomarkSport. Do końca się wahałem czy jechać, mając do dyspozycji tylko jeden rower nie chciałem jechać w deszczu. Przed samym wyjazdem padało i było mokro. Zdążyłem na ostatnią chwilę i w dosyć dużej grupie ruszyliśmy w kierunku Jasienicy i Rudzicy. Tempo spokojne, na podjeździe chciałem to wszystko rozerwać by z przodu nie było przypadkowych osób, niestety się nie udało, byłem trochę przyblokowany i zjazd zacząłem w środku grupy. Po zjeździe niestety straciłem kontakt z resztą i tylko widziałem jak się oddalają. Różnica nie była duża ale stała i próbowałem ją niwelować. Jakimś cudem się udało ale wtedy już porobiły się dziury i zasadnicza grupa i tak była z przodu.Znienawidzony przeze mnie odcinek przez Bronów przejechałem bezpiecznie i na rondzie miałem około 100 metrów straty. Jazda pod wiatr do Międzyrzecza wymęczyła mnie strasznie i nie mogłem jechać za szybko pod górę. Widziałem przed sobą kilka osób i w oddali czołówkę. Nie dogoniłem nikogo i po niecałych 24 minutach wjechałem na rundę numer 2. Tą rundę już skróciłem i przy oszczędnej jeździe myślałem, że złapię czołówkę a nawet byłem przed nimi i nie zdążyłem złapać koło. Odpadł Szymon i krótki  odcinek udało się przejechać po zmianach. Szybko zostałem sam i próbowałem jechać równym tempem. Nawet się udawało i przed 3 rundą padła bateria w liczniku. Trzecią rundę przejechałem już spokojniej, kawałek znowu z Szymonem który skorzystał z tego skrótu co ja na poprzedniej rundzie i mając już dużą stratę do czołówki skróciliśmy rundę, ja pojechałem na Międzyrzecze już samotnie i do końca rundy. Po drodze minąłem resztę i wróciłem sam przez Jasienicę. Dobry trening, jak na samotną jazdę nie jest źle, trochę byłem zmęczony przed jazdą a po powrocie to już dosyć konkretnie. Ciężko mi się jeździ po płaskim i dużo tracę, czarno widzę ten wyścig w Suszcu.

Po rezygnacji z GMP, szukałem jakiś alternatywnych zawodów, Tatry Tour nie bardzo chciało mi się jechać i w piątek wieczorem trafiłem na ciekawe zawody w Czechach. Impreza odbywa się co roku i była to już chyba 48 jej edycja. Udało się załatwić samochód i po 2 godzinnej wizycie w pracy wyjechałem po 8:30. Korzystając z wykupionej winiety nie kombinowałem i planowałem przejechać jak najwięcej dwupasmówką. To był błąd, za Cieszynem wypadek i korek. Postój trwał ponad godzinę i do biura przyjechałem dopiero o 11:15. Spóźniłem się o 15 minut i nie wydano mi już numeru. Skoro już tam przyjechałem a jeszcze nie byłem na tej górze, postanowiłem wystartować bez numeru. Sędzia na starcie dał mi zezwolenie i stałem nawet w pierwszej linii. Było dosyć zimno, 7 stopni i mgła z której mżało. Równo o 12 nastąpił start. Początek dosyć płaski i od razu mocne tempo. Dopiero po skręcie z głównej drogi zrobiło się stromiej. Trzymałem się blisko czuba i kontrolowałem sytuację. Po kilkuset metrach podjazdu wykrystalizowała się kilkuosobowa czołówka. Przez spory odcinek współpraca się układała, ja nie dawałem jakiś długich zmian bo nie brałem udziału w wyścigu. Widoczność prawie zerowa, ruchu nie było a droga po remoncie i bezpiecznie można jechać w górę. Przez około kilometr jechałem na czele, obejrzałem się za siebie a tam nie było nikogo. Nie wiem ile zyskałem, pewnie nie dużo i od tego momentu jechałem równym tempem. Kiedy zobaczyłem tabliczkę 1 kilometr podkręciłem tempo i na maksa przejechałem resztę podjazdu. Nie wiem gdzie się kończy podjazd bo meta była jeszcze na wzniesieniu. Byłem przed wszystkimi na górze. Ubrałem się od razu bo termometr pokazywał 2,5 stopnia. Pierwsi zawodnicy dojechali niedługo po mnie a na ostatnich trzeba było czekać nawet 30 minut. Wskoczyłem od razu do ciepłego pomieszczenia i tam czekałem na możliwość zjazdu. Zjazd to była masakra, nie wiem ile trwało zanim znalazłem się na dole. Przed wjazdem na górę myślałem, że jeszcze pojeżdżę trochę później ale pogoda skutecznie wybiła mi to z głowy. Ponad pół godziny dochodziłem do siebie a tak naprawdę obiad godzinę później postawił mnie na nogi. Ujechałem się konkretnie, noga dzisiaj podawała i na GMP mógłbym walczyć o 10.  Jak pogoda pozwoli to w niedzielę pojawię się w Petrwaldzie.
Trojanovice-Pustevny 5,5 km 400 m ( 7,3 % ) 0:17:07 ( 19,53 ) 181 ( 92 % ) 

Grupowy trening z TwomarkSport. Chciałem jak najdłużej jechać w pierwszej grupie. Tempo od początku dosyć spokojne, dopiero po zjeździe do Landeka nastąpiło przyśpieszenie. Na odcinku do Ligoty dla bezpieczeństwa jechałem z tyłu grupy i to był błąd. Na wertepach cudem utrzymałem się na tyłach grupy. Na rondzie neiebezpieczny manewr jednego z zawodników i musiałem zwolnić prawie do zera. Zrobiła się przerwa, próbowałem gonić, jechałem bardzo mocno pod wiatr i nie byłem w stanie się zbliżyć. Z grupy odpadały kolejne osoby i zaczął się podjazd do Rudzicy. Dojechałem do 3 osób i uformowała się 4 osobowa grupa w której jechałem do końca. Mogłem odjechać i próbować złapać kogoś z przodu, odpuściłem ten pomysł i nie była to zła decyzja. Współpraca układała się bardzo dobrze i 2 rundy przejechaliśmy w równym tempie. Nie wyjechałem się do końca, myślę, że mogłem szybciej przejechać wszystkie rundy. Wreszcie trafił się dobry dzień i trzeba podtrzymać ten trend. Niestety pojawiły się komplikacje i mój start w GMP stoi pod bardzo dużym znakiem zapytania. 
Rundy:
I. Rudzica - Landek - Ligota - Międzyrzecze - Rudzica 14,9 km: 0:23:23 ( 38,56 ) 157 ( 79 % )
II. Rudzica - Landek - Ligota - Międzyrzecze - Rudzica 14,9 km: 0:25:27 ( 35,28 ) 153 ( 76 % )
III. Rudzica - Landek - Ligota - Międzyrzecze - Rudzica 14,9 km: 0:25:37 ( 36,06 ) 145 ( 73 % )
https://www.strava.com/activities/1160148050

Bardzo ciężki dzień o którym będę chciał szybko zapomnieć. Już od rana nie czułem się najlepiej i jadąc w kierunku Szczyrku tętno było wyższe niż zazwyczaj. Zignorowałem ten fakt i dosyć mocno jechałem dalej. W Szczyrku niemiła niespodzianka, sklep w którym planowałem się zatrzymać był zamknięty i musiałem się wracać około 300 metrów. Podjazd na Salmopol spokojnie i przed 9 byłem na szczycie. Tam już sporo osób w tym kilka mocnych i zapowiadała się zacięta walka o zwycięstwo. Dla wyrównania szans start miał być na szczycie, lecz ze względu na spory ruch oraz liczbę osób ściganie zacząć się miało po zjeździe do Wisły. Sam zjazd zajął mi 20 minut, włączyłem czas na starcie i od razu mocne tempo. Jechałem z tyłu a im bliżej podjazdu na Salmopol tym przesuwałem się bardziej do przodu. Miałem jechać treningowo, swoim tempem ale ze względu na obecność jednej osoby postanowiłem pojechać mocno pierwszy podjazd. Jechałem cały czas mocno i w końcu zostało nas 4 na czele. Nie odpuściłem do końca podjazdu i jako pierwszy zacząłem zjazd do Szczyrku. Zapomniałem o jedzeniu i później za to okrutnie zapłaciłem. Na zjeździe jechałem cały czas na przodzie i w Szczyrku przegapiłem zjazd w lewo i musiałem zawracać. Podjazd na Orle Gniazdo wjechałem na końcu grupy i trochę oszczędziłem sił. Po zjeździe na którym się trochę rozjechaliśmy udało się zespawać grupę razem. W Szczyrku popełniłem największy błąd dzisiejszego dnia, jadąc na tyle grupy tempo wydawało mi się zbyt wolne by nie zostać dościgniętym przez innych i wyszedłem na czoło. Jechałem zbyt mocnym tempem i dalej nic nie jadłem. Podjazd na Salmopol zacząłem jako pierwszy i stromy fragment na początku przejechałem jeszcze dobrze a później zjechałem na tył grupy i stopniowo traciłem dystans. Za późno wziąłem się za jedzenie i banan nie pomógł. Na Przełęczy miałem już minutę straty do czołówki. Miałem trzy opcje, zatrzymać się na bufecie, zejść z trasy lub próbować gonić najlepszych. Wybrałem wariant trzeci i na zjeździe pomimo dwóch spowolnień nie straciłem zbyt dużo czasu jednak w Wiśle już nogi odmówiły posłuszeństwa. Jedzenie nie pomogło i siłą woli jechałem dalej, podjazd na Zameczek zacząłem w miarę dobrze a w połowie już czułem zbliżające się skurcze. Masakra, takie warunki zawsze mi pasowały ale tak rzadko miałem okazję w tym sezonie jeździć w podobnych i mogłem się odzwyczaić. Jakieś 500 metrów do szczytu złapał mnie skurcz i pomogło zatrzymanie się na chwilę. Rozmasowałem i dowlekłem się na szczyt. Dwóch zawodników było blisko za mną i już wiedziałem, że mnie wyprzedzą. Dalsza jazda to była droga przez mękę, nie umiałem jechać, dwójka wyprzedziła mnie na zjeździe a dwóch kolejnych dojechało do mnie przy skoczni. Próbowałem z nimi jechać ale nie trwało to długo. Nie zależało mi już na niczym i zjechałem do punktu czerpania wody. Jeden bidon wypiłem na miejscu, dwa powędrowały na schłodzenie ciała i dwa pełne musiały wystarczyć na ostatnie 5 kilometrów. Nie wiedziałem ile osób mnie wyprzedziło i w sumie nie miało już to znaczenia. O dziwo trochę odżyłem i ostatni podjazd poszedł nieco lepiej, sporo wolniej niż czołówka. Po drodze wyprzedziłem tylko Marka i z wielką ulgą minąłem linię mety. Wynik słaby ale z takimi problemami nie każdy by walczył do końca. Inni mogą wyciągać pochopne wnioski, ja znam wszystkie przyczyny dzisiejszego słabego dnia i nie był to pierwszy i nie ostatni taki incydent. Na szczycie chwila przerwy i powrót. Do Buczkowic dojechałem w towarzystwie Krystiana a dalej już samotna walka z wiatrem. W Bystrej na światłach kolejna niemiła sytuacja. Zatrzymał się koło mnie samochód i jego kierowca grzecznie zwrócił mi uwagę, że następnym razem jak mamy się ścigać to lepiej robić to w maksymalnie 15 osobowych grupach, będzie to z korzyścią dla wszystkich uczestników ruchu drogowego. Kierowca zachował się uczciwie mówiąc, że powinien dzisiaj wystawić kilka mandatów a ze względu na urlop i turystyczny rodzinny wyjazd nie zrobił tego. 
Dobrze, że taki dzień trafił dzisiaj a nie w przyszły weekend. W sumie to wolę przegrać wyścig po ciężkiej pracy niż wożąc się na kole zająć wysokie miejsce. Dla mnie uczciwość to jest podstawa. Oczywiście są przypadki kiedy zawodnik nie daje zmian i walczy w czołówce na finiszu. Jednak na takie coś trzeba sobie zapracować, każdy by od razu chciał być liderem.
https://www.strava.com/activities/1154695500

Krótki trening, nie miałem za bardzo pomysłu na trasę więc wybór padł na Równicę. Od samego wyjazdu wiatr dawał się we znaki, jechało się całkiem dobrze i w Skoczowie lekka ulga, że nie trzeba już walczyć z wiatrem. Sprawnie dojechałem do Ustronia i po 50 minutach byłem u podnóża podjazdu. W tym sezonie już sporo razy byłem na Równicy a zaledwie trzykrotnie jechałem od mostu na Wiśle. Zacząłem dosyć spokojnie i po przejechaniu kostki mając w miarę dobry czas podkręciłem tempo. Równa jazda do końca dała dobry czas a wcale bardzo mocno nie jechałem. Myślę, że rekord mógł dzisiaj paść. Po wjechaniu na górę zauważyłem Andrzeja i zawróciłem. Wspólnie jechaliśmy w kierunku Górek Wielkich częściowo bocznymi drogami i tam się rozdzieliliśmy. Samotnie pojechałem jeszcze na Grodziec i przez Jaworze z kilkoma podjazdami dojechałem do domu. Górskie Mistrzostwa przełożone na przyszły tydzień, dla mnie to ma być trening więc co się odwlecze to nie uciecze. Może popołudniu jutro uda się pojeździć. Myślę o zaatakowaniu jakiegoś podjazdu na czas.
Podjazd:
I. Równica od Mostu na Wiśle 4,8 km 390 m ( 8,3 % ):  0:18:12 ( 15,82 )   171 ( 87 % )
https://www.strava.com/activities/1140692836

Ostatni etap był dla mnie ważny, chciałem zatrzeć negatywne wrażenie po niedzieli oraz nadrobić straty w Generalce. Stałem w sektorze już 30 minut przed startem znowu jako pierwszy. Ci sami zawodnicy co na poprzednich etapach ustawili się z przodu i niektórzy z nich tylko przeszkadzali. Podjazd na Koczy spokojnie, obserwowałem rywali i większość z nich nie wyglądała dobrze. Co prawda ja ten podjazd też nie pojechałem za szybko ale po zjeździe do Kamesznicy nastąpiła poprawka na bocznej drodze do Lalików. Tam stawka się rozciągnęła i postanowiłem pojechać mocniej, ku mojemu zaskoczeniu z przodu było tylko 5 osób. Przy wjeździe na główną drogę byłem sam pomiędzy czołówką a pojedynczymi zawodnikami, nie jechali za szybko więc na zjeździe się zjechaliśmy do około 25 osób. Kolejny podjazd wjechałem spokojnie w grupie i chyba nikt nie odpadł. Po krótkim zjeździe czekał nas kolejny krótki i dosyć stromy podjazd. Tam udało się przeskoczyć do przodu i przy wjeździe na główną drogę ktoś mocniej pociągnął i lekko się wszystko rozerwało. Na zjeździe do ronda dołączyłem do czołówki, krótka jazda w kierunku Zwardonia i wprawo w leśną drogę. Parę osób odpadło ale tempo nie było za specjalne i znowu zrobiła się większa grupa. Wyszedłem na czoło i pociągnąłem grupę przez jakieś 2 kilometry. Później zjechałem do środka a na zjeździe znalazłem się na tyłach. Na podjeździe pod Jaworzynkę poszło kilka ataków i wszystko się porozrywało. Brakowało mnie trochę i nie wiem jakim cudem utrzymałem się w środku grupy. Do Czech wjechałem w kilku osobowej grupie pościgowej. Na jednym z zakrętów wypadł jeden zawodnik, na całe szczęście nic się nie stało. Zwolniłem lekko i w 4 musieliśmy gonić kolejną 4 w której jechał Jarek. Udało się na jednym z kilku podjazdów w drodze do Mostów. Czołówka była niedaleko przed nami i była szansa zniwelować te straty. Prawie wszyscy dawali zmiany i przed bufetem ich zobaczyliśmy. Kilka mocniejszych zmian i za bufetem byliśmy już jedną grupą. Pod wiatr zaatakował Marcin Bartolewski, nikt nie chciał gonić i dopiero po skręcie w boczną drogę sprawy w swoje ręce wziął Damian Bartoszek. Grupa się rozciągnęła i na wąskim i krętym zjeździe puściłem koło. Próbowałem gonić ale nie bardzo szło. Goniłem cały czas od Jabłonkowa do Bukowca. Złapałem resztę przed podjazdem. Podjazd poszedł jako tako, ale na zjeździe do granicy puściłem grupę, musiałem trochę odsapnąć i po podzieleniu na mniejsze grupki byłem w ostatniej 4 osobowej i na podjazdach się odrywałem a na wypłaszczeniach mnie doganiali. Ostatni podjazd pojechałem już na maksa i przejechałem go niewiele wolniej niż czołówka. Myślę, że gdybym tam nie został w Czechach to podium byłoby w zasiegu, tak skończyłem 19 w OPEN i 6 w kategorii A, do 5 miejsca zabrakło aż 3 sekundy. W Klasyfikacji Generalnej zająłem ostatecznie 10 miejsce w kategorii A i 45 w OPEN. Na ostatnim etapie odrobiłem sporo czasu. Za dużo straciłem na 3 etapie. Mogłem mieć 9 miejsce. Jestem zadowolony z wyniku bo minimum jakie sobie postawiłem to 10 w kategorii. W Klasyfikacji Generalnej Górskiej zająłem znowu 4 miejsce. Dwa defekty na zawodach i strata przynajmniej 1 miejsca. Liczyłem na to podium i muszę czekać przynajmniej do kolejnego roku. Zaskoczyła mnie moja forma, jeszcze nigdy nie potrafiłem jeździć w tempie czołówki a w ten weekend się udało. Pod względem mojej formy i przygotowania było to zdecydowanie moje najlepsze Road Trophy. Kolejnym celem będą Górskie Szosowe Mistrzostwa Polski w Szaflarach. Miałem nie jechać, ale co mi szkodzi wystartować, trasa jest dla mnie idealna. 
https://www.strava.com/activities/1133507039

Najdłuższy etap i chyba najprostsza trasa. Na starcie byłem 30 minut przed czasem jako pierwszy w sektorze. Inni znowu kombinowali i po starcie byłem na około 20 pozycji. Do pierwszej ścianki nie straciłem nic i dopiero na wzniesieniu zostałem lekko przyblokowany. Tempo było wolne i na Przełęcz wjechaliśmy w dużym składzie. Bardzo szybki zjazd i w Kamesznicy zwolnienie i najpierw było 30, później 40 a w Milówce nawet około 50 osób z przodu. Niektórzy próbowali mnie blokować i byłem bardzie z tyłu tej dużej grupy. Im bliżej właściwego podjazdu na Kotelnicę tym przemieszczałem się bliżej przodu. W pewnym momencie znalazłem lukę i przeskoczyłem ponad 20 miejsc do przodu. Jechaliśmy całą ławą i momentami trzeba było puszczać samochody. Przed szczytem byłem jako 5-6 i tak zaczęliśmy zjazd. Po zjeździe było nas około 10 osób i myślałem, że tempo będzie szybsze, na moment wyszedłem na czoło ale szybko się schowałem.Znowu się zjechało i do podnóża podjazdu na Granicę jechaliśmy w dużej grupie. Podjazd zaczynałem gdzieś z końca i nie bardzo mogłem wyprzedzać. Gdy zrobiło się stromiej próbowałem zmienić przełożenie i coś ciężko szło. Przed zjazdem miałem stratę ale jakimś cudem dojechałem do grupy za dziurawym odcinkiem. Nie mogłem zmieniać przełożeń,w górę się dało, w dół już niekoniecznie. Po wjeździe na główną drogę linka ostatecznie nie wytrzymała i łańcuch spadł z kasety rysując po ramie. Zatrzymałem się, ustawiłem przerzutkę na 12 z tyłu i przepychając jechałem dalej. Po płaskim szło dobrze, w pewnym momencie skręciłem w lewo i 3 grupę miałem na wyciągnięcie ręki i przed podjazdem znowu się zatrzymałem. Chciałem coś zrobić z przerzutką i bawiłem się 15 minut. Miałem już po wyścigu i chciałem tylko dojechać do mety. Ostatecznie ustawiłem 13 z tyłu i przepychając ruszyłem dalej, nie wiem po co ruszałem linkę i zdemontowałem pancerze i jeden wypadł, dobrze, że szybko się zorientowałem i wracałem się tylko 200 metrów. Dalsza jazda to katorga. Nie mówiąc już, że jechałem prawie na samym końcu. Końcówka podjazdu mnie dobiła, ledwo wjechałem jadąc chyba 5 km/h z kadencją około 20. Później szybsze odcinki i jazda około 40 kim/h do drogi w kierunku granicy czeskiej. Droga pofałdowana i na jednym z trudniejszych odcinków spasowałem i 200 metrów szedłem pieszo. Na bufecie złapałem banana i szybko w dalszą drogę. Przed Hyrczawą fajna droga i udało się wszytko przejechać. Na tym odcinku zyskałem około 10 pozycji. W Jaworzynce kolejna ledwo wjechana ściana. Na rondzie ledwo uniknąłem zderzenia z samochodem, kierowca zignorował sygnał strażaka i wjechał na rondo. Ostatnie 4 kilometry to dla mnie katorga. Podjazd do Istebnej mnie wykończył, 200 metrów podchodziłem i na szczycie zobaczyłem Otfina. Dojazd do Złotego Gronia nie jest trudny i nawet nie wiem kiedy zaczął się ostatni podjazd. Wjechałem do bramy i 150 metrów z buta. Ostatnie kilkaset metrów wjechałem i na odległym miejscu przekroczyłem linę mety. Szkoda defektu, ale taki jest sport. Miałem przynajmniej cel na ostatni etap.

Drugi, moim zdaniem najciekawszy etap Road Trophy. Przyjechałem na start 15 minut przed czasem i nie miałem dobrej pozycji startowej. Udało się przepchać do przodu, ale tradycyjnie niektórzy ustawili się poza sektorem i po starcie byłem około 20 pozycji. Tempo od początku dosyć spokojne, na jednym z zakrętów zostałem zepchnięty z trasy i straciłem kilka pozycji. Przed pierwszą ścianką tempo wzrosło i na całe szczęście nikt się nie zatrzymał i płynnie przejechaliśmy ten odcinek. Tempo było mocne i sporo osób jechało z przodu. Przed Przełęczą Koniakowską byłem trochę za czołówką. Szybki zjazd i gonitwa, jazda ponad 50 km/h i nie potrafiłem dogonić czołowej grupy. Za Kamesznicą miałem stratę do około 35 osobowej grupy. Przez Szare nie potrafiłem dogonić czołówki. Plusem tej sytuacji był fakt, że na płytach nie było tłoku i szybko przejechałem ten odcinek. Po wjeździe na rundę byłem sam, z przodu nie widziałem nikogo, blisko z tyłu było chyba 10 osób. Zjazd przez Tarliczne dosyć szybki i grupa mnie doścignęła. Mocno wjechałem na Kotelnicę i przeskoczyłem do 2 grupy z którą jechałem do mety. Na podjazdach nie jechałem na maksa i tak momentami odjeżdżałem. Na 3 rundzie zaatakował Tomek Matoga, miałem nad nim prawie minutę przewagi po czasówce i musiałem kontrolować. Przed ostatnim podjazdem różnica wynosiła około 30 sekund. Nie kalkulowałem, pojechałem ile mogłem i przyjechałem 8 sekund za Tomkiem. Dało to dobre 17 miejsce w OPEN i 7 w kategorii A. Generalnie byłem 15 w OPEN i 6 w kategorii A. Pierwsza grupa się porwała doszczętnie i jakiś wstępny obraz końcowej klasyfikacji już był. Po wyścigu pozostało wrócić do Istebnej przez Ochodzitą.